نورالدین رضوی سروستانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سید نورالدین رضوی سروستانی
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۲۱ فروردین ۱۳۱۴
سروستان
درگذشته۸ اردیبهشت ۱۳۷۹
ژانرموسیقی سنتی ایرانی
سال‌های فعالیتصدای او برای نخستین بار در سال ۱۳۳۷ از رادیو شیراز پخش شد.
استاد(ها)مرتضی محجوبی
احمد عبادی
رضا فروتن
سلیمان امیرقاسمی
علی اکبر شهنازی
علی اصغر بهاری
نورعلی خان برومند
جایزه(ها)دکترای افتخاری موسیقی توسط پادشاه بلژیک، بودوئن (آبان ۱۳۵۵)

نورالدین رضوی سروستانی (زادهٔ ۲۱ فروردین ۱۳۱۴ – درگذشتهٔ ۸ اردیبهشت ۱۳۷۹) خواننده و از مُدرسانِ آواز و موسیقی ایرانی، اهل ایران بود.

زندگی[ویرایش]

سید نورالدین رضوی سروستانی ۲۱ فروردین ۱۳۱۴ در سروستانِ استان فارس متولد شد. از سن ۲۰ سالگی یادگیری موسیقی را در شیراز نزد مشیر معظم افشار آغاز کرد. صدای او برای نخستین بار در سال ۱۳۳۷ از رادیو شیراز پخش شد.[۱]

در سال ۱۳۳۶ برای تکمیل آموخته‌های خود به تهران رفت و از محضر استادانی چون مرتضی محجوبی، احمد عبادی، رضا فروتن، سلیمان امیرقاسمی، علی اکبر شهنازی، اصغر بهاری و نورعلی خان برومند بهره‌های فراوان برد. وی برای گسترش و شناساندن موسیقی اصیل ایرانی و شیوه صحیح آواز، از سال ۱۳۵۲ با همکاری گروه‌های موسیقی شیدا، سماعی، درویش، مولوی، پرویز مشکاتیان، فرامرز پایور، حسین علیزاده کنسرت‌های بسیاری در ایران و خارج از ایران اجرا کرد.[۲] در آبان ۱۳۵۵ دکترای افتخاری موسیقی توسط بودوئن پادشاه بلژیک به وی اعطا گردید.[۳]

رضوی سروستانی از اوایل انقلاب ۱۳۵۷، تا پایان دههٔ ۱۳۶۰، در شیراز به تربیت شاگردان مشغول بود. پس از آن به تهران رفت و ضمن تدریس آواز، با برخی از مراکز هنری، از جمله مرکز موسیقی وزارت ارشاد به عنوان مشاور، کارشناس و داور جشنواره‌های هنری همکاری کرد. او در سال ۱۳۷۸، همزمان با تأسیس خانه موسیقی ایران، به عنوان یکی از اعضای هیئت مؤسس و عضو هیئت مدیرهٔ دوره اول، انتخاب شد.[۴] از جمله شاگردان او می‌توان به علیرضا فریدون پور، معصومه مهرعلی، صدیق تعریف، علیرضا قربانی، حسین علیشاپور، پوریا اخواص،محمدفرزین ذوالقدر ابوالحسن مختاباد، حسین گل زرد ؛علیرضا وکیلی‌منش، مهدی کلاهدوز، علی مرادی و … اشاره کرد.[۲]

آثار[ویرایش]

نورالدین رضوی سروستانی در مدت بیش از چهل سال فعالیت هنری خود، ده‌ها تصنیف از خود به جای گذاشت. برخی از تصنیف‌های قدیمی موسیقی ایرانی، از جمله تصنیف‌های عارف و شیدا، با صدای رضوی سروستانی، از جمله شناخته‌شده‌ترین آثار او به‌شمار می‌روند که از آن جمله می‌توان، تصنیف‌های: بیا تازه نگار من، در به سماع آمده‌است و سلسله موی دوست را نام برد.

از جمله آلبوم‌های موسیقی رضوی سروستانی، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

درگذشت[ویرایش]

نورالدین رضوی سروستانی، ۸ اردیبهشت ۱۳۷۹، در سن ۶۴ سالگی درگذشت. پیکر او ۱۰ اردیبهشت ۱۳۷۹ در حافظیه شیراز به خاک سپرده شد.[۱۳]

بزرگداشت[ویرایش]

در اردیبهشت ۱۳۹۱، در مراسم بزرگداشت نورالدین رضوی سروستانی، از تندیس و تمبر یادبود او، با حضور حسین علیزاده، در تالار حافظ شیراز رونمایی شد.[۱۴]

پانویس[ویرایش]

  1. «یادمان پانزدهمین سالگرد درگذشت استاد آواز ایران رضوی سروستانی». ایرنا. ۲۰۱۵-۰۴-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۱.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «زندگینامه: سید نورالدین رضوی سروستانی (۱۳۱۴–۱۳۷۹)». همشهری آنلاین. ۲۰۱۱-۱۱-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۱.
  3. «در بزرگداشت رضوی سروستانی، مردی که از پادشاه بلژیک دکترا گرفت». ایسنا. ۲۰۱۳-۰۴-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۱.
  4. «سید نورالدین رضوی سروستانی». خانه موسیقی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۲۱.
  5. «رنگ فرح». مؤسسه فرهنگی هنری ماهور.
  6. «سروستان». ایران صدا.
  7. «خبرگزاری فارس - ملیحه سعید نوای غربت را می‌نوازد». خبرگزاری فارس. ۲۰۰۳-۰۹-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۱.
  8. «با من صنما». نوا یاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۲۱.
  9. «نسیم سحر». نوا یاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۲۱.
  10. «صنم گریزپا». نوا یاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۲۱.
  11. «ردیف آوازی رضوی سروستانی رونمایی می‌شود». روزنامه دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۱.
  12. «هوشنگ کامکار در نقد ردیف‌آوازی رضوی سروستانی: ردیف استانداردی دارد که نمی‌توان پا را از آن فراتر گذاشت». ایسنا. ۲۰۱۱-۱۱-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۱.
  13. «مراسم سومین روز درگذشت رضوی سروستانی برگزارشد». ایسنا. ۲۰۰۰-۰۴-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۱.
  14. «گزارش تصویری / مراسم بزرگداشت استاد سید نورالدین رضوی سروستانی». خبرگزاری مهر. ۲۰۱۲-۰۵-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۱.

منابع[ویرایش]