نمونه‌خوانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمونه خوانی

نمونه‌خوانی (به انگلیسی: Proofreading) یکی از مراحل آماده‌سازی کتاب، پس از حروفچینی و پیش از چاپ است.[۱]در نمونه‌خوانی ضمن مطابقت با نسخه خبر، جاافتادگی‌ها و اغلاط مطبعی که در مرحله حروفچینی رخ داده، مشخص می‌شود.[۱]

نمونه‌خوان به فردی گفته می‌شود که متن حروفچینی‌شده (نمونهٔ چاپی) را با نسخهٔ اصلی یا دستنویس مطابقت می‌دهد تا از جاافتادگی‌ها جلوگیری شود و درعین‌حال مطابق با رسم‌الخط موردنظر به یکپارچگی متن کمک می‌کند.[۲] وظیفهٔ دیگرِ نمونه‌خوان، تصحیح غلط‌های املایی (تایپی) است که به‌این‌منظور باید با دقت فراوان و چشمان مسلح به متن بپردازد.[۲] در مطبوعات رسم بر این است که متن را دونفری نمونه‌خوانی کرده و از حساسیت‌های مرسوم خودداری می‌کنند؛ اما نمونه‌خوان‌های کتاب، با صرف زمان و دقت فراوان، می‌کوشند تا به متنی پالوده دست یابند.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «نمونه‌خوانی». دایرةالمعارف کتابداری و اطلاع‌رسانی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۸ خرداد ۱۳۹۶. بیش از یک پارامتر |کد زبان= و |زبان= داده‌شده است (کمک)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Levy B, Begin J (1984). "Proofreading familiar text: allocating resources to perceptual and conceptual processes". Memory & Cognition: 621–632. doi:10.3758/BF03213351.
  3. ProofreadingCamp.com. "Copy That: The Categories and Classes of Editing". Archived from the original on August 26, 2014. Retrieved August 25, 2014.