نمودار پنروز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در فیزیک نظری، نمودار پنروز (که نام آن برگرفته از نام راجر پنروز است) یک نمودار دوبعدی است که روابط سببی (عِلّی) بین نقاط مختلف در فضا-زمان را ثبت می‌کند. این نمودار شکل گسترش یافته‌ای از نمودار مینکوفسکی است که در ن بعد عمودی نمایشگر زمان و بعد افقی نمایشگر فضا است و خطهای مورب با زاویه °۴۵ متناظر با پرتوهای نور است. بزرگ‌ترین تفاوت آن با متریک مینکوفسکی در این است که به صورت محلی، متریک در نمودار پنروز هم ارز همدیس متریک واقعی در فضا-زمان است. فاکتور همدیسی به گونه‌ای انتخاب می‌شود که همه فضا-زمان بی‌نهایت به یک نمودار پنروز با اندازه متناهی تبدیل می‌شود.

نمودار پنروز یک جهان مینکوفسکی نامتناهی، محور افقی فضا و محور عمودی زمان است

منابع[ویرایش]

  • d'Inverno, Ray (1992). Introducing Einstein's Relativity. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-859686-3. See Chapter 17 (and various succeeding sections) for a very readable introduction to the concept of conformal infinity plus examples.
  • Frauendiener, Jörg. "Conformal Infinity". Living Reviews in Relativity. Archived from the original on 23 February 2004. Retrieved February 2, 2004.