نشان ترتیب بایت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نشان ترتیب بایت (انگلیسی: Byte order mark) یک نویسهٔ یونی‌کد، U+FEFF byte order mark (BOM) که به‌عنوان عددی جادویی اول یک پرونده متنی ظاهر می‌شود و برای برنامه‌ای که فایل متنی را مصرف می‌کند این موارد را مشخص می‌کند:

  • ترتیب بایت یا اندیان پرونده متنی که متن در آن ذخیره شده چیست
  • این حقیقت که پرونده یونی‌کد است، با اعتماد بیشتری
  • به کدام یکی از کدگذاری‌های یونی‌کد پروندهٔ متنی ذخیره شده‌است.

BOM اختیاری است و اگر استفاده شود باید در ابتدای پرونده متنی بیاید.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]