نحل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سورهٔ ۱۶ قرآن
نحل
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن۷۰
جزء۱۴
شمار آیه‌ها۱۲۸
شمار واژه‌ها۱۸۵۱
شمار حرف‌ها۷۸۳۸
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
حجر
اسراء
نسخه خطی آیات ۷۳ تا ۸۸ از سوره نحل به خط حجازی متعلق به قرن اول هجری که در کتابخانه جامع کبیر صنعا نگهداری می‌شود.

نحل سوره شانزدهم قرآن و دارای ۱۲۸ آیه است. دلیل نام‌گذاری این سوره به دلیل اشاره به نحل (زنبور عسل) و وحی خدا به آن است. نِعَم به معنی نعمت‌ها نام دیگر این سوره است. این سوره مکی است. از نظر حجم از سوره‌های متوسط قرآن و سه چهارم یک جزء قرآن را دربردارد. سومین سوره از سوره‌های چهارده‌گانه سجده دار است (در آیه ۴۸) که در آن علمای اسلامی توصیه به سجده می‌کنند. از بحث‌های دیگر سوره به یکتاپرستی و معاد و احکام اسلامی مانند دعوت به عدل، انفاق، هجرت، جهاد، نهی از منکر و ستم و پیمان‌شکنی و دعوت به شکرگزاری می‌توان اشاره کرد.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۱۱. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۱۴۸–۱۵۰سوره نحل، مقدمه

پیوند به بیرون[ویرایش]