میناموتو نو تسونه‌موتو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میناموتو نو تسونه‌موتو، نقاشی از کیکوچی یوآسی

میناموتو نو تسونه‌موتو (به ژاپنی: 源経基)) یک سامورایی و یکی از شاهزاده گان وابسته به دربار سلطنتی ژاپن، در دوران هی آن بود. وی جد اعلای شاخه خاندان سیوا گنجی از خاندان میناموتو به‌شمار می‌آید. وی همچنین فرزند سادازومی - شیننو و نوه امپراتور سیوا محسوب می‌شد.

تسونه‌موتو در تعدادی از جنگ‌ها و درگیری‌هایی که دربار سلطنتی ژاپن در آنها درگیر بود، جنگید و از جمله کسانی بود که در جنگ در برابر تایرا نو ماساکادو در سال ۹۴۰ و در سال بعد از آن در مقابل فوجیوارا نو سومیتومو شرکت داشت.

او دارای عنوان چینجوفو-شوگون بود، که عنوان فرمانده ارشد دفاع از سرزمین‌های شمالی به‌شمار می‌آمد، و نام خاندان میناموتو، توسط امپراتوری در سال ۹۶۱ به وی اعطا شده بود، سالی که همان سال مرگ او بود.

میناموتو نو تسونه‌موتو پدر میناموتو نو میتسوناکا است.

منابع[ویرایش]