میان‌اسب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میان‌اسب
میان‌اسب، Mesohippus
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: تک‌سم‌سانان
تیره: اسبیان
سرده: Mesohippus

میان‌اسب (نام علمی: Mesohippus) نام یک سرده از شاخه طنابداران است.

بقایای میان‌اسب، نوعی اسب منقرض‌شده و تقریباً هم‌اندازه‌ی سگ‌های دانمارکی، را در بسترهای سنگواره‌ایِ بیگ بدلندزِ داکوتای جنوبی در آمریکا یافته‌اند. میان‌اسب، مثل اسب‌های امروزی، پوزه‌ای دراز با شکافی میان دندان‌های پیشین و دندان‌های گونه‌ای داشت. دندان‌های این جانور نشان می‌دهند که علف‌خواری ویژه‌کار بوده‌است. پاهای کمابیش بلند میان‌اسب بیشتر به پاهای اسب‌سانان امروزی شباهت داشتند، تا به پاهای نیاکانش. اما، بر خلاف اسب‌های امروزی، هر پای عقبش سه انگشت داشت.[۱]

در الیگوسن دیرین، بیش از ده گونه‌ی میان‌اسب وجود داشتند و در اواخر این گشتواره این جانور در بعضی مناطق در کنار خویشاوند متأخرترش، کهتراسب، می‌زیست.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. Prehistoric Life: The Definitive Visual: History Of Life On Earth - Paleogene - Page 383. Writer: A Group Of Authors.
  2. Prehistoric Life: The Definitive Visual: History Of Life On Earth - Paleogene - Page 383. Writer: A Group Of Authors.

پیوند به بیرون[ویرایش]