مواد ارتوتروپیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
چوب نمونه ای از مواد ارتوتروپیک. چوب دارای خواص مکانیکی متفاوت در ۳ جهت عمود بر هم (شعاعی، محوری و محیطی) می‌باشد.

ارتوتروپی یک حالت خاص از ناهمسانگردی است. به این معنا که خواص آنها به جهتی که در آن اندازه‌گیری می‌شوند، بستگی دارند. مواد ارتوتروپیک دارای دو یا سه محور تقارن عمود بر هم هستند و در حالت کلی، خواص مکانیکی ماده در طول هر کدام از این محورها با محور دیگر متفاوت است.

پلیمر مقاوم شده با فایبر گلاس یا فیبرهای گرافیتی نمونه‌ای از مواد ارتوتروپیک با دو محور تقارن می‌باشد.

اهمیت در طراحی[ویرایش]

مواد و مصالح ساختمانی با مدول الاستیسیته متفاوت، گونه‌ای از مواد ارتوتروپیک هستند. مزیت مواد ارتوتروپیک نسبت به مواد کاملاً ناهمسانگرد این است که مدول کشسانی شان بدون این که دچار کوپل کرنشی شوند، از یک نقطه به نقطهٔ دیگر متفاوت است. در عمل، مواد کاملاً ناهمسانگرد به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

منابع[ویرایش]