مصیری

مختصات: ۳۰°۱۴′۰۰″شمالی ۵۱°۳۱′۰۰″شرقی / ۳۰٫۲۳۳۳°شمالی ۵۱٫۵۱۶۷°شرقی / 30.2333; 51.5167
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مصیری
کشور ایران
استانفارس
شهرستانرستم
بخشمرکزی
نام(های) پیشینبد مسیر_تبعیدگاه
سال شهرشدن۱۳۷۸ شمسی
مردم
جمعیت۱۱٬۰۳۱ تن[۱]
روزهای یخبندان سالانهندارد
شناسهٔ ملی خودرو ایران۸۳ ب ، ۷۳ ی
مصیری بر ایران واقع شده‌است
مصیری
روی نقشه ایران
۳۰°۱۴′۰۰″شمالی ۵۱°۳۱′۰۰″شرقی / ۳۰٫۲۳۳۳°شمالی ۵۱٫۵۱۶۷°شرقی / 30.2333; 51.5167

مصیری ( masiri) مرکز شهرستان رستم استان فارس ایران است که در ۱۸ کیلومتری شمال شهر نورآباد ممسنی قرار دارد. مردم شهر مصیری لرتبار هستند.[۲]

نزدیک‌ترین روستاها به آن از سمت شرق متصل به روستای موردک میرخیرالله و شوسنی و ضامنی؛ از شمال متصل به بردکوه و از غرب روستای گوراب و شهر بابامیدان و… می‌باشد.

باتوجه به گسترش شهر مصیری در سال‌های اخیر، روستاهای شوسنی، ضامنی، بردکوه و باقری به حوزه شهری این شهر افزوده و درحال حاضر تحت عنوان محله شوسنی، محله ضامنی، محله باقری و محله بردکوه شناخته می‌شوند.

در مسیر تاریخ، مصیری دارای روندی ناپیداست. شهر خفرک که از شهرهای باستانی است در غرب این شهر واقع بوده که آثاری از آن هنوز پابرجاست. آثاری نیز از شهر یا روستایی بزرگ در شمال شرق مصیری معروف به دره «کره تول باقری» وجود دارد. البته آثار اصلی شهر نشینی شهرستان رستم در نزدیکی دهستان در شرف شهر شدن، بابامیدان قرار دارد، آثاری چون چهار بازار و تل اسپید که نشان از شهر انشان پایتخت چهار هزار ساله ایلام باستان دارند.

ساکنین[ویرایش]

طایفه های گوناگونی در این شهر سکونت دارند:

ساکنین اصلی و اولیه این شهر از لحاظ جمعیت و خانوار از قوم لر طایفه رستم و ایل ممسنی می‌باشند.

کشاورزی[ویرایش]

شغل ساکنین اکثراً کشاورزی و محدودی هم دامپروری سنتی و صنعتی است. مصیری یکی از شهرهایی است که دارای زمین‌های مساعد کشاورزی آبی است که از رودخانه فهلیان مشروب می‌شوند. این زمین‌ها در جلگه‌ای به نام رستم واقع شده‌اند.

مصیری در گذشته‌های دور، روستای خان‌نشین بوده‌است و شاید نقل مکان خان از رستم دو به این منطقه را بتوان به وجود زمین‌های مرغوب جلگه (صحرای) شاه حسنی مربوط دانست که از رودخانه فهلیان مشروب می‌شوند.

در قدیم، کاشت پنبه، چغندر قند، برنج، گندم و برخی غلات دیگر مرسوم بوده‌است اما به تدریج این غلات محدود گردیده و به گندم و برنج محدود گردید و اخیراً نیز ذرت و گاه سویا، کنجد، ماش و… نیز کاشته می‌شود.

منابع طبیعی[ویرایش]

شهرستان رستم یکی از مناطق دارای منابع غنی مختلف می‌باشد. از جمله این منابع می‌توان به جنگل‌ها و مراتع و سایر منابع اشاره نمود.

۶۰ درصد خاک کل منطقه ممسنی را درخت تشکیل می‌دهد که ۵۰ درصد درختان از نوع بلوط ایرانی باواریته‌های متفاوت است. از جمله گیاهان دیگری که در این شهرستان وجود دارد می‌توان به افرا، ارژن، پسته وحشی (بنه)، کلخنگ (از خانوده بنه)، انجیر کوهی، کنار (سدر)، رملک (از خانواده کنار)، گیلاس کوهی، انواعی از گون، بادام، بادام شیرین، انگور، و گیاهچه‌هایی چون لیزک، پیاز، کارده، گندمیان، و سایر گیاهان دارویی، خوراکی و صنعتی که در اطراف این منطقه می‌رویند.

گیاهان[ویرایش]

دارویی[ویرایش]

گیاهان ارویی در این منطقه بسیارند که از این دسته می‌توان مواردی را برشمرد:

انجیر کوهی، انجدان، بابونه، بادام، بارهنگ، بلوط، بنه، بولاغ اودی (بولاغ اوتی)، بومادران، پرسیاوشان، مرورشک، پنیرک (توله)، پونه، الپه، پیاز، تاجیری، تهم شربتی، ترب، تنگس، رازیانه، دینشت، سدر، سگ چیل، سیرکوهی، شاه تره، شکروشک، شنبلیله، عدس تلخ، شوید، شیره بنه، قارچ کوهی، کارده، کاسنی، گیاه کبر، ملخنگ، کنگر، کیالک، گازرک، گاهک، گل دیشک، گل گاوزبان، مرزنجوش یا مرزنگوش، مورد، هندوانه ابوجهل و بسیاری دیگر که برخی از این‌ها جنبه خوراکی و صنعتی هم دارند.

خوراکی[ویرایش]

گیاهان خوراکی به صورت دانه، ریشه و بعضی نیز برگ و ساقۀ آن‌ها به صورت خام یا پهته مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از این گیاهان یک یا دو یا سه جنبه را در خود دارند. از جمله گیاهان خوراکی می‌توان بدین موارد اشاره کرد:

بلوط، پسته وحشی، کلخنگ، کارده، لیزک، گیلاس کوهی، پیاز کوهی، کاهو کوهی، خارخنگو، بادام، شگروشک (شیره خشک شده آن)، کنگر، نگور، انجیر، کنار، رملک، کیالک، ارژن، و برخی از گیاهان و گیاهچه‌های دیگر که در این منطقه می‌رویند.

صنعتی[ویرایش]

گیاهان صنعتی در منطقه وجود دارند، اما متأسفانه از آن‌ها استفادۀ کمتری می‌شود.

برخی از این گیاهان عبارتند از: گیاه بلوط، پسته وحشیَ، گز، ارژن، گون (کتیرا)، سریش، شیره بنه، کیالک، کنار (سدر)[نیازمند منبع]

پانویس[ویرایش]

  1. «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
  2. https://jazebeha.com/1398/03/معرفی-شهر-مصیری/