مریم بانو نائینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مریم بانو نائینی
زادهٔقرن ۱۴ ه ق
سبکنسخ
دورهدوره قاجار

مریم بانو نائینی نواده عبدالوهاب نائینی و در زمره چند تن بانو معروف در عرصه خوشنویسی ایرانی و سرآمد ایشان است. او از آغاز دوره فتحعلی شاه در خط نسخ در ردیف استادان جای گرفت.

در کتابخانه سلطنتی قرآنی به خط او موجود است که به نام ناصرالدین شاه قاجار کتابت و اهدا کرده است که یکی از بهترین نمونه‌های آثار هنری زنان آن دوره به‌حساب می‌آید.[۱]

حیاتش تا سال ۱۳۰۲ معین و تاریخ وفاتش نامعلوم است.[۲]

پانویس[ویرایش]

  1. فضایلی ص۳۶۳
  2. فرهنگ دانش و هنر- چاپ چهارم- مؤلفین:پرویز اسدی زاده، سعید محمودی، داریوش محمدخانی

منابع[ویرایش]

  • فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش.
  • فرهنگ دانش و هنر- چاپ چهارم- مؤلفین:پرویز اسدی زاده، سعید محمودی، داریوش محمدخانی