مرغ مینا
| مینا | |
|---|---|
| |
| مینای بالی (Leucopsar rothschildi) | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان[۱] |
| راسته: | گنجشک‌سانان[۲] |
| تیره: | سارها[۳] |
مینا یا مرغ مینا (به انگلیسی: Myna) نام عمومی گروهی از پرندگان از خانوادهٔ سارها است. این پرندگان متعلق به راستهٔ گنجشک‌سانان بوده و شامل بیش از ۳۵ گونه مختلف هستند.
این پرندگان بومی جنوب آسیا و کشورهای مثل هند، پاکستان و بنگلادش هستند. چندین گونه از میناها به خصوص گونهٔ مینای معمولی به مناطقی وسیع در آمریکای شمالی، استرالیا، آفریقای جنوبی، فیجی و نیوزیلند به‌طور غیرطبیعی معرفی و وارد شده و به صورت یک گونهٔ مهاجم در این مناطق پراکنده و تکثیر شده‌اند.[۴]
واژه‌شناسی[ویرایش]
نام «مینا» در حقیقت یک نام هندی است که ریشه‌ای سانسکریتی دارد و از زبان هندی به سایر زبان‌ها راه یافته‌است. واژهٔ مینا به‌طور کلی به تمامی گونه‌های سار که بومی شبه قارهٔ هند هستند گفته می‌شود. برخی از این گونه‌ها از نظر تکاملی ارتباط خویشاوندی نزدیکی با یکدیگر ندارند.[۵][۶]
ویژگی‌ها[ویرایش]
میناها پرندگانی با جثه‌ای متوسط از راستهٔ گنجشک‌سانان و خانوادهٔ سار هستند. این پرندگان دارای پاهایی قوی بوده و به صورت اجتماعی و در دسته‌های بزرگ قابل مشاهده هستند. پرواز میناها قوی و مستقیم بوده و معمولاً مناطق باز و دشتی دارای درختان و بوته‌های پراکنده را به عنوان زیستگاه خود انتخاب می‌کنند. رنگ اکثر گونه‌های مینا تیره است و معمولاً سیاه یا قهوه‌ای و گاهی براق هستند. بعضی از آن‌ها دارای نقش‌هایی سفید، خاکستری و زرد بر روی بدن و سر خود هستند. اکثر میناها، شکاف‌ها و سوراخ‌ها را برای آشیانه و تخم‌گذاری خود انتخاب می‌کنند. طول عمر میناها در طبیعت بین ۱۲ تا ۲۵ سال است. بعضی از گونه‌های مینا، دارای تعداد زیاد و جمعیت پایداری در طبیعت هستند و برخی از آن‌ها مانند مینای بالی، بسیار کمیاب و به شدت در معرض انقراض هستند.[۷]
میناها عموماً پرندگانی همه‌چیزخوار بوده و از میوه‌ها، دانه‌ها و سایر بخش‌های گیاهان و همچنین حشرات و جانوران کوچک تغذیه می‌کنند. برخی از گونه‌های مینا مانند مینای معمولی و مینای تپه‌ای معمولی از پرندگان سخنگو هستند و در شرایط اسارت، توانایی یادگیری و تکرار صداهای مختلف از جمله صدای انسان را داشته و گاهی به عنوان پرندهٔ اهلی و خانگی نگهداری می‌شوند.[۸] در تغذیه مینا بایستی بسیار دقت نمود و از مصرف بیش از حد دانه های روغنی و همچنین غذاهای حاوی آهن خودداری کرد، به این علت که می تواند منجر به ایجاد بیماری ذخیره آهن و لیپیدوز کبدی در مینا شده و عمر پرنده را به شدت کاهش دهد[۹][۱۰].
گونه‌ها[ویرایش]
.jpg)
سردهٔ میناهای معمولی
_on_Kapok_(Ceiba_pentandra)_in_Kolkata_I_IMG_1340.jpg)
سردهٔ میناهای گوشواره ای و Mino
مینای گوشواره‌ای جزیره اینگانو
پیوند به بیرون[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Aves
- ↑ Passeriformes
- ↑ Sturnidae
- ↑ "Myna - Wikipedia". en.m.wikipedia.org (به انگلیسی). Retrieved 2021-06-20.
- ↑ "myna". Collins English Dictionary - Complete & Unabridged (11th ed.). Retrieved November 22, 2012 – via CollinsDictionary.com.
- ↑ "myna". New Oxford American Dictionary.
- ↑ "Myna definition and meaning | Collins English Dictionary". www.collinsdictionary.com (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-16.
- ↑ Zuccon, Dario; Cibois, Alice; Pasquet, Eric; Ericson, Per G. P. (2006-11). "Nuclear and mitochondrial sequence data reveal the major lineages of starlings, mynas and related taxa". Molecular Phylogenetics and Evolution. 41 (2): 333–344. doi:10.1016/j.ympev.2006.05.007. ISSN 1055-7903. PMID 16806992.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Jalili, Niloofar; Zaeemi, Mahdieh; Razmyar, Jamshid; Azizzadeh, Mohammad (2021-07-04). "Comparison of iron chelators used alone or in combination with phlebotomy in common mynahs ( Acridotheres tristis ) with experimental iron storage disease". Avian Pathology (به انگلیسی). 50 (4): 350–356. doi:10.1080/03079457.2021.1950621. ISSN 0307-9457.
- ↑ Khodayari, Moein; Asghari Baghkheirati, Amir; Peighambari, Seyed Mostafa; Shokrpoor, Sara; Razmyar, Jamshid (2023-01-01). "Abdominal Hernia in a Common Mynah (Acridotheres tristis) Associated With Hepatic Lipidosis and Concurrent Respiratory Aspergillosis". Iranian Journal of Veterinary Medicine (به انگلیسی). 17 (1): 99–106. doi:10.22059/ijvm.17.1.1005114. ISSN 2251-8894.
منابع[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مرغ مینا موجود است. |
- دکتر احسان مقدس، پرورش و نگهداری و بیماری‌های مینا. چاپ اول بهار ۱۳۸۷، انتشارات نیلوبرگ، تهران.