مدار ال‌سی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مدار ال‌سی (به انگلیسی: LC circuit) یا مدار مخزنی که گاه به آن مدار تانک گفته می‌شود، مداری است که شامل سلف و خازن است. از این مدار می‌توان به‌عنوان تشدیدگر استفاده کرد که در فرکانس تشدید، تشدید می‌شود.

این مدار را می‌توان به عنوان یک مدار آر ال سی سری در نظر گرفت که مقاومت در آن صفر است.

نحوه کار[ویرایش]

یک مدار تانک

فرض کنیم در ابتدا در شکل روبرو بارِ مثبت در صفحۀ C در خازن ذخیره شده‌ است و بار منفی در صفحۀ E. در این صورت، در خازن انرژی ذخیره شده‌ است و تمایل دارد که تخلیه شود. وقتی که تخلیه می‌شود، جریانی در مدار برقرار می‌شود. این جریان از سلف می‌گذرد، اما شاخصۀ سلف این است که تغییرات گسستۀ جریان در آن غیرممکن است، لذا جریان که قبل از این صفر بود، به‌آرامی زیاد می‌شود تا خازن تخلیه شود. همین که خازن تخلیه شد (دشارژ شد)، دیگر انرژی ندارد که برای ایجاد جریان به کار گیرد. در واقع، انرژی از خازن به سلف انتقال یافته‌ است و به‌صورت جریان در آن ذخیره شده‌ است. حال که خازن انرژی ندارد که جریان سلف را ادامه دهد، جریان آن شروع به کم شدن می‌کند تا این که صفر شود. وقتی جریان آن صفر شد، خازنِ شارژشده‌ و انرژی دوباره به خازن انتقال یافته‌است. این سیکل از نظر تئوری تا بی‌نهایت ادامه دارد.

این مدار در الکترونیک مانند سیستم جرم و فنر در مکانیک است. همان‌طور که در این‌جا مقاومت وجود ندارد؛ اگر در آن سیستم هم اصطکاک وجود نداشته باشد، فنر دائما نوسان می‌کند و انرژی متناوبا به صورت جنبشی و پتانسیل در می‌آید. در این‌جا هَم انرژی متناوباً در سلف و خازن ذخیره می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «LC circuit». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.