محمودآباد (سرچهان)
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | فارس |
شهرستان | سرچهان |
بخش | بخش مرکزی |
دهستان | سرچهان |
مردم | |
جمعیت | ۴۳۳ نفر (سرشماری ۹۵) |
کد آماری | ۰۷۱۰۰۳ |
محمودآباد (سرچهان)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان سرچهان در استان فارس ایران است.مردم این روستا از ایل مستقل و پارسی زبان چهارراهی می باشند .
جمعیت[ویرایش]
این روستا در دهستان سرچهان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۸۸ نفر (۱۰۷خانوار) بودهاست. منشا تشکیل روستای محمودآباد آب قناتی است با همین نام که در ابتدا مردم در اطراف این قنات خانههای خود را ساختهاند ولی هماکنون اثری از آن بر جای نماندهاست و دلیل ان هم ساختمان سازیها میباشد چاههای این قنات نیز به دلیل لایه روبی نشدنهای پی در پی و همچنین ریزش آنها از بین رفتهاست . اولین خانهای که در این روستا ساخته شدهاست مربوط به حدود ۱۰۰ سال پیش میشود که توسط محمد قاسم میر شکاری ساخته شدهاست
به گفته یکی از اهالی کهنسال این روستا در ۶۵سال پیش که رضا خان طرح اسکان عشایر را اجرا مینمود ((حکومتی ها)) با آتش زدن چادرهای عشایر آنها را مجبور به یکجا نشینی کردهاند و آنها در کنار قنات فوق ساکن شدهاند البته قبلاً از آن نیز در این مکان در هنگام ییلاق به کشاورزی می پرداخته اند
همانگونه که اشاره شد مردم این روستا در گذشته نه چندان دور عشایر بودهاند . آنها فصل سرد را در کنار دریاچه بختگان که قشلاق آنها بودهاست به سر میبردهاند وفصل گرم را در منطقه چهارراه که روستا در همینم منطقه واقع شدهاست .
لازم به ذکر است که تعدادی از خانوادههای این روستا به منطقه پیچکان واقع در بخش آباده طشک از توابع شهرستان نیریز ، همچنان کوچ میکنند
مردم این روستا از ایل مستقل و پارسی زبان چهارراهی، طایفه میرشکاری و از تیرههای سبزعلی، قلی و شهریاری و طایفه قلتاشی هستند. مردم این روستا همگی فارس زبان هستند و شیعه۱۲ امامی
آب وهوا ی این روستا همانگونه که مورد انتظار است آب وهوایی سرد و خشک دارد . در این روستا و در کل منطقه کم اتفاق میفتدکه سالیانه به اندازه تعداد انگشتهای دست بارندگی اتفاق بیفتدکه زمان آنها در فصل زمستان و اوایل بهار میباشد . اغلب بارندگیها به صورت برف وباران است ولی در چند سال اخیر بعلت گرمایش فقط به صورت باران بودهاست
در اطراف این روستا دو رود خانه موسمی وجود دارد که این دو رود خانه در سالهای اخیر بعلت بارندگیهای کم و در نتیجه خشکسالیهای اتفاق افتاده آبگیری نشده اند
پوشش گیاهی این منطقه اغلب بوتههای گون و کتیرا. خار شتر. ارژن.بادام کوهی. کهکم و درختان بنه میباشد
در این منطقه حیوانات وحشی مثل گراز روباه گرگ جوجه تیغی وجود دارد
البته حیواناتی مثل بز کوهی آهو قوچ کوهی خرس نیز وجود داشتهاند که هماکنون از بین رفتهاند .
منابع[ویرایش]
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.