محمد شفیع کازرونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محمدشفیع کازرونی
زادهٔ۱۲۷۰
کازرون, ایران
درگذشت۱۳۲۹
نجف, عراق
آرامگاهوادی السلام
ملیتایرانی

محمد شفیع کازرونی، عالم جامع شیعی قرون سیزدهم و چهاردهم است.

زندگینامه[ویرایش]

تولد و پرورش[ویرایش]

در ۱۲۷۰ در کازرون متولد شد و تحت تربیت پدرش سید محمد تقی موسوی از زاهدان و عابدان بزرگ عصر خویش پرورش یافت.

یادگیری فقه و اصول[ویرایش]

در ۱۲۹۱ با پدرش به بوشهر رفت و از آنجا به عتبات عراق مشرف گردید و در سامرا نزد سید محمدحسن شیرازی (۱۲۳۰ـ۱۳۱۲) معروف به «میرزای بزرگ» به تحصیل فقه و اصول پرداخت و از شاگردان سرشناس میرزا شد.

مهارت خاص در پزشکی[ویرایش]

کازرونی در طب نیز اطلاعات وسیعی کسب کرد به طوری که معالجات عجیبی از او مشاهده می‌شد.

تدریس[ویرایش]

وی در حوزة درس عده‌ای از فضلا از جمله میرزاعلی آقا فرزند میرزای شیرازی نیز حاضر می‌شد و تا ۱۳۱۰ در سامرا بود و همان سال به بوشهر رفت. در بوشهر به تدریس و نشر احکام پرداخت و مرجع امور مردم از خاص و عام گردید.

مرگ و به خاک سپاری[ویرایش]

در ۱۳۲۹ با خانواده اش به زیارت عتبات رفت و در نجف بیمار شد و روز هفتم ربیع‌الاول همان سال وفات یافت و در وادی السلام به خاک سپرده شد. وی در فقه و اصول بسیار متبحر بود و تألیفاتی از او باقی‌مانده است.

فرزند[ویرایش]

فرزندش سید محمدتقی از فضلای سرشناس به شمار می‌رفت و از شاگردان میرزا محمدتقی شیرازی و علا مه حاج حسن کبه بود. فرزند دیگر کازرونی سید محمد مهدی نه ماه پس از پدر در سامرا درگذشت و همانجا مدفون شد (آقابزرگ طهرانی ۱۴۰۴ جزء۱ قسم ۲ ص ۸۴۰ـ۸۴۱ همو ۱۳۶۲ش ص ۱۴۷ـ۱۴۸).

منابع[ویرایش]

محمدمحسن آقابزرگ طهرانی طبقات اعلام الشیعة جزء۱: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر مشهد ۱۴۰۴ همو میرزای شیرازی: ترجمة هدیة الرازی الی الامام المجدد الشیرازی تهران ۱۳۶۲ ش.