محمدحسین فاضل تونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از محمد حسین فاضل تونی)

محمدحسین فاضل تونی، (۸ دی ۱۲۵۹، تون (فردوس امروزی) - ۱۲ بهمن ۱۳۳۹، تهران[۱])، فقیه مجتهد و استاد برجستهٔ فلسفه، منطق و ادبیات عرب در دانشگاه تهران بود.[۲]

زندگی و تحصیلات[ویرایش]

فاضل تونی سال ۱۲۹۸ قمری در فردوس (تون) خراسان و در یک خانواده روحانی به دنیا آمد. پس از دوران کودک و تحصیلات مقدماتی برای کسب دانش به مشهد رفت و به حضور ادیب نیشابوری رسید. در محضر درس ادیب رسم بر این بود که به طور نوبتی طلبه‌ها از کتاب مطول می‌خواندند و استاد به تشریح مطلب خوانده شده می‌پرداخت. وقتی نوبت شیخ محمدحسین رسید و قرائت کرد بسیار مورد توجه استاد قرار گرفت و وی را تشویق نمود به طوری که از آن پس ملقب به فاضل تونی شد. فاضل برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت و به حضور استادان بزرگ آن حوزۀ علمی از جمله جهانگیرخان قشقایی رسید و در مکتب وی شفای ابو علی سینا و اسفار ملاصدرا را آموخت. فاضل تونی در فقه، اصول، حکمت، فلسفه، ریاضی و نجوم به مقام استادی رسید و به دعوت دکتر ولی‌اله نصر به تهران رفت و در مدرسه علوم سنایی مشغول به تحصیل شد تا اینکه دانشگاه تهران به وجود آمد و فاضل به استادی دانشگاه رسید.[۳]

در دانشگاه تهران[ویرایش]

وی در مهر ۱۳۱۲، به عنوان معلم ادبیات عرب در دانشسرای عالی تهران (که اکنون با نام دانشگاه خوارزمی شناخته می‌شود) مشغول به کار شد.[۴] و در دوره رضاشاه عمامه را کنار گذاشت در سال ۱۳۱۵، در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران به مقام استادی رسید و تدریس زبان و ادبیات عرب و فلسفهٔ قدیم به او واگذار شد. فاضل تونی، علاوه بر تدریس در دانشکدهٔ ادبیات، به استادی دانشکدهٔ علوم معقول و منقول نیز گمارده شد.[۴] وی تا سال ۱۳۳۴ در دانشگاه تهران به تدریس مشغول بود.[۴]

فاضل تونی، به علت حافظهٔ حیرت‌انگیزش، احتیاج به یادداشت کردن نداشت و بسیار کم دست به قلم می‌برد. به این دلیل آثار مکتوب او محدود است و بیشتر یادداشت‌های دانشجویان او، به صورت کتاب درآمده و حواشی مختصری بر آثار عرفانی و فلسفی نوشته‌است. از جمله آثار او، جزوه صرف، تعلیقه بر شرح فصوص‌الحکم، کتاب‌های صرف و نحو و قرائت، ترجمهٔ متون سماع طبیعی، منتخب قرآن و نهج‌البلاغه، منتخب کلیله و دمنه عربی و وفیات الاعیان، جزوه منطق، حکمت قدیم و الهیات را می‌توان نام برد.[۱]

آثار[ویرایش]

تألیفات فاضل تونی عبارتند از[۳]:

  • حکمت قدیم
  • الهیات
  • ترجمه قانون سماع طبیعی
  • تعلیقه بر شرح فصوص الحکم
  • حواشی بر اسفار

شاگردان[ویرایش]

برخی از کسانی که از آموزش‌های فاضل تونی بهره برده‌اند، عبارتند از:

درگذشت[ویرایش]

فاضل تونی در تهران درگذشت و در مقبره شیخان قم نزدیکی حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد.

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ روزنامهٔ خراسان
  2. محمد ترابیان فردوسی
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ معتمدی، اسفندیار (۱۳۸۶). اصفهان، مدارس نوین و مفاخر آن. اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان. ص. ۲۱۶-۲۱۷. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۵۸۸-۷۷-۰.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ «فاضل تونی». وب‌گاه رسمی لغت‌نامهٔ دهخدا. دریافت‌شده در ۲۱ دی ۱۳۸۷.

منابع[ویرایش]

  • «علامه فاضل تونی». وب‌گاه رسمی روزنامهٔ خراسان. ۵ بهمن ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۴ بهمن ۱۳۸۷.
  • ترابیان فردوسی، محمد. دو ستارهٔ تون. قم: موسسه انتشارات سلسال، ۱۳۸۱.
  • دهخدا، علی‌اکبر (۱۳۳۵لغت‌نامه دهخدا، به کوشش دکتر محمد معینتهران: سازمان لغت‌نامه، دانشگاه تهران
  • در آسمان معرفت، حسن زاده آملی، شرح حال فاضل تونی. قم، نشر تشیع.