متی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مسیحیان اعتقاد دارند که فرشته‌ای انجیل را به متی الهام کرده‌است.

متی (با تلفظ: متا؛ در عبری:מתי، در یونانی:Ματθαίος؛ به معنی («بخشش خدا») پسر الفائوس، یکی از دوازده حواری عیسی و از نخستین مسیحیان بود.[۱] او از اهالی اورشلیم بود و یک‌سال از عیسی بزرگ‌تر بود. او را لاوی نیز می‌خوانده‌اند.[۲] او خواندن و نوشتن می‌دانست و پیشه‌اش جمع‌آوری مالیات بود.[۳] متی پیش از گرویدن به عیسی، در جلیل و کفرناحوم به هرود خدمت می‌کرد. وی جشنی بزرگ برای عیسی گرفت و بسیاری از جمع آوران مالیات را به آن جشن دعوت کرد.[۴] متی انجیل خود را در انطاکیه نوشت و در نگارش آن از نوشته‌های مرقس بهره برد. او در قرن اول در حبشه درگذشت و مزارش در سالرنو ایتالیاست. او گربه ای به نام کاسپر هم داشت.

پانویس[ویرایش]

  1. مرقس ۳:۱۸؛ لوقا ۶:۱۵؛ متی ۳:۱۰؛ اعمال ۱:۱۳
  2. مرقس ۲:۱۴؛ لوقا ۵:۲۷؛ متی ۹:۹
  3. متی ۸:۴
  4. لوقا ۵:۲۹

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴