ماهیچه پسواس بزرگ
| ماهیچهٔ پسواس بزرگ | |
|---|---|
 | |
 ماهیچهٔ پسواس بزرگ و ماهیچه‌های پیرامون آن | |
| جزئیات | |
| خاستگاه | زوائد عرضی تی۱۲-ال۴ و سطوح کناری دیسک‌های بین آن‌ها |
| پیوندگاه | در درون تروکانتر (پیوستگاه) کوچکِ استخوان ران |
| سرخرگ‌ها | شاخهٔ کمری سرخرگ تهیگاهی‌کمری |
| عصب‌دهی | شبکهٔ کمری از طریق شاخه‌های پیشین عصب‌های L1-L3 |
| حرکت | خمش در استخوان بی‌نام |
| ماهیچه مخالف | ماهیچهٔ سُرینی بزرگ |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | Musculus psoas major |
| TA98 | A04.7.02.004 |
| TA2 | 2595 |
| FMA | 18060 |
ماهیچهٔ پسواس بزرگ یا عضلهٔ سوئز ماژور (به لاتین: Psoas major) ماهیچهٔ بلندی است که در دو طرف ستون مهره‌ها قرار دارد. ترجمهٔ پسواس به مازویی نادرست است؛ چرا که مازو، مازه یا پشت‌مازه در فارسی به ستون مهره‌ها گفته می‌شود.[۱]
این ماهیچه از کنار خارجی دوازدهمین مهره پشتی و تمام مهره‌های کمری و غضروف بین مهره‌ای منشأ گرفته به برجستگی کوچک استخوان ران منتهی می‌شود.
محل چسبندگی این ماهیچه در انتهای فوقانی بسیار گسترده‌تر از انتهای تحتانی است. عضله از روی زوائد عرضی پنج مهره کمر و جسم مهره‌ای مهره دوازدهم پشتی و پنج مهره کمری و همچنین دیسک‌های بین مهره‌ای مربوطه شروع شده؛ تاره به طرف پایین و قدری خارج کشیده شده و به برجستگی کوچک استخوان ران متصل می‌شوند.[۲]
کارکرد[ویرایش]
عصب‌گیری آن از شاخه‌های قدامی اعصاب کمری (L۱ تا L۴) می‌باشد و عمل آن خَماندن (فلکشن) استخوان ران و چرخش رو به بیرون است. برخی اوقات در مجاورت این ماهیچه کانون عفونی (مثلاً از کلیه) ایجاد می‌شود که آن را آبسه سوئز می‌نامند.
آسیب[ویرایش]
اگر این ماهیچه کوتاه شود منقبض شده و باعث کشیده شدن مهره‌های کمری به پایین به سوی استخوان ران می‌شود که به آن کاوپشتی (لوردوز) می‌گویند؛ یعنی قوس بیش از حد کمر. برای درمان آن باید کشش این ماهیچه انجام شود و ماهیچهٔ مخالف آن یعنی ماهیچهٔ سُرینی نیز تقویت شود.
نگارخانه[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ لغت‌نامهٔ دهخدا، درآیند «مازه بایگانی‌شده در ۴ آوریل ۲۰۲۳ توسط Wayback Machine»
- ↑ "آناتومی ناحیه لگن خاصره". 2020. Iust.Ac.Ir. Accessed February 22 2020. [۱].
- این مقاله در بردارندهٔ بخش‌هایی از صفحه page 467 چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.