لیافنزین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لیافنزین
داده‌های بالینی
روش مصرف داروOral
کد ATC
  • None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • Development terminated
شناسه‌ها
  • 6-[(4S)-2-Methyl-4-(2-naphthyl)-1,2,3,4-tetrahydro-7-isoquinolinyl]-3-pyridazinamine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC24H22N۴
جرم مولی366.458 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CN1C[C@H](C2=C(C1)C=C(C=C2)C3=NN=C(C=C3)N)C4=CC5=CC=CC=C5C=C4
  • InChI=1S/C24H22N4/c1-28-14-20-13-19(23-10-11-24(25)27-26-23)8-9-21(20)22(15-28)18-7-6-16-4-2-3-5-17(16)12-18/h2-13,22H,14-15H2,1H3,(H2,25,27)/t22-/m0/s1
  • Key:VCIBGDSRPUOBOG-QFIPXVFZSA-N

لیافنزین (انگلیسی: Liafensine) یک مهارکننده بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین-دوپامین (SNDRI)است که برای درمان اختلال افسردگی ماژور تحت بررسی قرار داشت. روند ساخت دارو در سال ۲۰۱۳ و در کارآزمایی مرحله دو، پس از آن که روشن شد مزیتی بر سیتالوپرام و دولوکستین ندارد متوقف شد.

منابع[ویرایش]