لیسار

مختصات: ۳۷°۵۸′۰۶″شمالی ۴۸°۵۳′۵۳″شرقی / ۳۷٫۹۶۸۳°شمالی ۴۸٫۸۹۸۱°شرقی / 37.9683; 48.8981
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ليسار)
لیسار
کشور ایران
استانگیلان
شهرستانتالش
بخشبخش کرگان‌رود
نام(های) پیشینلیساربازار
سال شهرشدن۱۳۷۹
مردم
جمعیت۲۸٬۴۵۶ (۱۳۹۵)[۱]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۲۴ متر
اطلاعات شهری
شهردارحسن محمدپور
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۳
لیسار بر ایران واقع شده‌است
لیسار
روی نقشه ایران
۳۷°۵۸′۰۶″شمالی ۴۸°۵۳′۵۳″شرقی / ۳۷٫۹۶۸۳°شمالی ۴۸٫۸۹۸۱°شرقی / 37.9683; 48.8981

لیسار یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران و مرکز بخش کرگان‌رود در شهرستان تالش است.

این شهر با جمعیت ۲۸٬۴۵۶ نفر (برآورد ۱۳۹۵) در بخش کرگان‌رود شهرستان تالش قرار دارد. این شهر بر سر راه ترانزیت تهران - رشت - آستارا قرار داشته و به واسطه قلعه تاریخی صلصال شهرت دارد. فاصله این شهر از تهران در حدود ۴۴۱ کیلومتر می‌باشد. مردم لیسار و بخش کرگان‌رود به زبان‌های تالشی[۳][۴] و ترکی آذربایجانی[۵][۶] سخن می‌گویند.

علت نامگذاری[ویرایش]

وجه تسمیه این شهر را که در ریشه در زبان تالشی دارد، به دلیل وجود درختان نارون در آن می‌دانند. نارون در زبان تالشی لی گفته می‌شود و نام لیسار از وجود فراوان این درختان در این محل بوده‌است.

در لغت نامه دهخدا از لیسار به دهستانی یاد می‌شود که در شهرستان طوالش واقع شده و در ۱۸ هزار گزی شمال هشتپر بین شوسه انزلی به آستارا قرار دارد.[۷]

موقعیت و آب و هوا[ویرایش]

شهر لیسار به‌دلیل حضور قلعه تاریخی صلصال و به‌دلیل واقع شدن در میان شالیزارهای برنج و باغ‌های گیلاس و نزدیکی به دریای خزر، دارای آب و هوای خاص با قابلیت بالای جذب گردشگر است. اجرای یک طرح گردشگری - اقامتی در این منطقه، بخشی از نوار ساحلی دریای خزر واقع در شهر لیسار، قلعه تاریخی صلصال، منطقه ییلاقی سوباتان (سووتن) و روستای قدیمی اگری‌بوجاق به‌عنوان طرح جامع ملی گردشگری صلصال لیسار به تصویب دولت رسیده‌است.[۸][۹]

منابع[ویرایش]

*اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.

  1. «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
  2. رهنمایی، محمدتقی، علل نفوذ زبان‌های ترکی و گیلکی در تالش، فصلنامه تحقیقات تالش، شماره ۲ - زمستان ۱۳۸۰.
  3. چهارگوشه
  4. «گیلیار:مردم لیسار به زبان های ترکی آذربایجانی و تالشی سخن می‌گویند». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۲۰.
  5. «بخشداری کرگانرود: گویشهای زبانی : ترکی - تالشی 3. فرق مذهبی:تشیع و تسنن». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۰. کاراکتر line feed character در |title= در موقعیت 47 (کمک)
  6. https://mag.eravel.com/لیسار-سفری-به-تاریخ-و-طبیعت/[پیوند مرده]
  7. علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «لغت‌نامه دهخدا لغت «لی» و سار (=زار، منطقه و محل).» در لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی‌شده در ۲۱/۱۰/۲۰۱۱).
  8. به نقل از خبرگزاری ایسکانیوز، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.
  9. جهاد کشاورزی گیلان بایگانی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.