لو رید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لو رید
لو رید در حال اجرا در اورگان پورتلند
لو رید در حال اجرا در اورگان پورتلند
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدلو آلن رید
زاده۲ مارس ۱۹۴۲
بروکلین، نیویورک
درگذشته۲۷ اکتبر ۲۰۱۳ (۷۱ سال)
ایست‌همپتون، نیویورک
ژانرراک، سایکدلیک راک، گلم راک، آرت راک، اکسپریمنتال راک
ساز(ها)گیتار، بیس، سینتی‌سایزر، ملوترون، کیبورد، پیانو، هارمونیکا
وبگاه

لویس آلن «لو» رید[۱](به انگلیسی: Lewis Allan "Lou" Reed) (زاده ۲ مارس ۱۹۴۲ - درگذشته ۲۷ اکتبر ۲۰۱۳) موسیقی‌دان، خواننده و ترانه‌نویس راک و عکاس آمریکایی بود. او بیشتر به عنوان گیتاریست، خواننده و ترانه‌نویس گروه ولوت آندرگراوند و فعالیتش به عنوان یک هنرمند منفرد که در طول دهه‌ها و در سبک‌های مختلف موفق بوده‌است شناخته می‌شود. با اینکه ولوت آندرگراوند در طول فعالیت خودش مورد بی‌توجهی مردم واقع شد اما یکی از تأثیرگذارترین گروه‌های موسیقی راک است به طوری که آلبوم اول گروه به نام ولوت اندرگراوند و نیکو که با همکاری نیکو خواننده آلمانی در سال ۱۹۶۷منتشر شد، از سوی مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ سیزدهمین آلبوم برتر تمامی اعصار و «پیامبرانه‌ترین آلبوم راک تاریخ» لقب گرفت.[۲]

مجلهٔ رولینگ استون آلبوم ۱۹۸۹ لو رید به نام «نیویورک» را به عنوان نوزدهمین آلبوم برتر دههٔ هشتاد و دو آلبوم دیگر او به نام‌های «برلین» و «ترنسفورمر» را به ترتیب در رتبه‌های ۳۴۴ و ۱۹۴ در ۵۰۰ آلبوم برتر تمام اعصار قرار داد.

لو رید به عنوان آهنگساز اصلی ولوت آندرگراوند دربارهٔ موضوعاتی مانند سکس و مواد مخدر -که به‌طور گسترده در آن دوران تجربه می‌شدند- آهنگ‌هایی نوشته بود. رید بعد از جدایی از گروه، کار تکی خودش را از سال ۱۹۷۱ شروع کرد.

زندگی[ویرایش]

لو رید در خانواده‌ای یهودی در بروکلین به دنیا آمد و در فری‌پورت بزرگ شد. براساس برخی از اسناد نام اصلی او لوییس آلن رید بوده‌است نه لوییس فریبنکز.[۳] رید یادگیری گیتار را با رادیو و با سبک ریتم و بلوز آغاز کرد. در دوران دبیرستان در گروه‌های مختلفی به نوازندگی پرداخت. اولین ضبط او در یک گروه دوو ووپ به نام خسته‌ها بود.

لو رید به دلیل رفتار همجنسگرایانه‌اش در دوران نوجوانی با شوک الکتریکی تحت درمان قرار گرفت.[۴] او دربارهٔ تجربه این شیوهٔ درمان در آهنگ «پسرت را بکش» صحبت کرده‌است. رید در یکی از مصاحبه‌ها می‌گوید:

آنها یک چیزی در گلوی شما می‌گذارند تا زبانتان را نخورید و بعد الکترودها را روی سرتان می‌گذارند. این کاری بود که برای درمان همجنسگرایی در راکلاند پزشکان تجویز می‌کردند. نتیجه این کار این بود که شما حافظه‌تان را از دست می‌دهید و تبدیل به هویج می‌شوید. شما نخواهید توانست هیچ کتابی بخوانید چون وقتی به صفحه ۱۷ برسید باید دوباره از اول همه چیز را شروع کنید.[۵]

رید در پاییز سال ۱۹۶۰ وارد دانشگاه سیراکوز شد و به یادگیری روزنامه‌نگاری، کارگردانی فیلم و نویسندگی پرداخت. قبل از آنکه علاقه اصلی خودش را پیدا کند در یک برنامه رادیویی به نام «گشت و گذاری بر روی ریل لغزان» به نوازندگی نیز می‌پرداخت. برنامه در مورد موسیقی جز، ریتم و بلوز و دو ووپ بود. بسیاری از تکنیک‌های رید مانند گیتار درام او برگرفته از نوازندگان ساکسیفون جز مانند اورنت کلمن بود. رید در سال ۱۹۶۴ از کالج هنر و علم دانشگاه سیراکیوز فارغ‌التحصیل شد.[۴]

او که در بهار ۲۰۱۳ عمل پیوند کبد انجام داده بود در اکتبر همان سال بر اثر نارسایی کبد در خانه‌اش در ایست‌همپتون، نیویورک درگذشت.

حرفه[ویرایش]

ولوت آندر گراوند[ویرایش]

رید و جان کیل، دیگر عضو اصلی گروه د ولوت آندر گراوند هر دو در یک منطقه زندگی می‌کردند. آنها بعد از مدتی استرلینگ موریسون (گیتاریست) و مورین تاکر (نوازنده درام) را نیز به گروه اضافه کردند. با اینکه گروه هیچ‌گاه به‌طور طولانی مدت پایدار نبود (کیل در سال ۱۹۶۸ و رید دو سال بعد گروه را ترک کردند) و همچنین هیچ‌گاه موفقیت عظیم تجاری نداشت اما به عنوان یکی از تأثیرگزارترین و معروف‌ترین گروه‌های تاریخ راک شناخته شد.[۶] بعد از مدتی کوتاه گروه توانست توجه هنرمند بزرگ آرت راک، اندی وارول رو به خود جلب کند.

منابع[ویرایش]

  1. ISBN 0-634-08032-6&id=SdiPJ8sPF18C&pg=PA18&lpg=PA18&ots=eoQsw967Yb&dq=%22Lewis+Allan+Reed%22&sig=AYo1dWmoEfpr6dNWAmV3wpaARlM Lou Reed - Walk on the Wild Side: The Stories Behind the Songs, Chris Roberts and Lou Reed, 2004, Hal Leonard, ISBN 0-634-08032-6
  2. Rock and Roll Hall of Fame (2000). "The Velvet Underground". Archived from the original on 29 June 2006. Retrieved 2006-09-15.
  3. ISBN 0-634-08032-6&id=SdiPJ8sPF18C&pg=PA18&lpg=PA18&ots=eoQsw967Yb&dq=%22Lewis+Allan+Reed%22&sig=AYo1dWmoEfpr6dNWAmV3wpaARlM Lou Reed - Walk on the Wild Side: The Stories Behind the Songs, Chris Roberts and Lou Reed, 2004, Hal Leonard, ISBN 0-634-08032-6
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Colin, Chris. "Lou Reed - Salon.com". Salon.com. Retrieved 23 June 2010.
  5. Please Kill Me: The Uncensored Oral History of Punk (1996)
  6. Black, Johnny. Time Machine: Velvet Underground (1997), Mojo Magazine