لامرد

مختصات: ۲۷°۲۰′۳۲″شمالی ۵۳°۱۰′۳۶″شرقی / ۲۷٫۳۴۲۲۶۶°شمالی ۵۳٫۱۷۶۷۸۹°شرقی / 27.342266; 53.176789
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لامرد
کشور ایران
استانفارس
شهرستانلامرد
بخشمرکزی
سال شهرشدن۱۳۶۲
مردم
جمعیت۲۹٬۳۸۰ تن[۱]
رشد جمعیت۱۷٪+ (۵سال)
تراکم جمعیت۱۰۰ نفر بر کیلومتر مربع
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۶۵۲ متر
میانگین دمای سالانه۳۸
میانگین بارش سالانه۲۵۹ میلی‌متر
روزهای یخبندان سالانهندارد
اطلاعات شهری
شهردارعلی محمودی
تأسیس شهرداری۱۱ مرداد ۱۳۶۲
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۷۱
وبگاه
شناسهٔ ملی خودرو ایران۷۳ م
کد آماری۱۳۱۸
لامرد بر ایران واقع شده‌است
لامرد
روی نقشه ایران
۲۷°۲۰′۳۲″شمالی ۵۳°۱۰′۳۶″شرقی / ۲۷٫۳۴۲۲۶۶°شمالی ۵۳٫۱۷۶۷۸۹°شرقی / 27.342266; 53.176789

لامِرد یکی از شهرهای استان فارس است. این شهر مرکز شهرستان لامرد، در جنوب استان فارس است. بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵، این شهر با ۲۹٬۳۸۰ نفر جمعیت، هجدهمین شهر پرجمعیت استان فارس و نهمین شهر پرجمعیت نیمه جنوبی استان به‌شمار می‌رود.[۲] در این شهر منطقه انرژی بر و بزرگ‌ترین کارخانه آلومینیوم خاورمیانه احداث شده‌است.

جمعیت[ویرایش]

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۲۹٬۳۸۰ تن (در ۸٬۵۲۹ خانوار) بوده‌است.[۱]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۵۵۴۷۵—    
۱۳۶۵۱۰٬۷۴۱۲٬۱۶۱٫۳٪+
۱۳۷۰۱۳٬۲۶۸۲۳٫۵٪+
۱۳۷۵۱۵٬۳۹۰۱۶٪+
۱۳۸۵۲۱٬۳۶۵۳۸٫۸٪+
۱۳۹۰۲۵٬۱۳۱۱۷٫۶٪+
۱۳۹۵۲۹٬۳۸۰۱۶٫۹٪+

مردم‌شناسی[ویرایش]

زبان رایج در لامرد فارسی همراه با لهجه محلی است که در بخشهای مرکزی و علامرودشت تشابهاتی از نظر لهجه با لهجه بوشهری و زبان لری وجود دارد. مردم بخش اشکنان نیزاز لهجه خاص خود که مشابه با لهجه مردم لارستان است استفاده می‌کنند.[۳] [۴]

صنعت و تجارت[ویرایش]

خیابان ۱۵ خرداد لامرد
کارخانه سیمان لامرد

کارخانجات[ویرایش]

کارخانجات[۵]آِ و اکسید منیزیمِ در این منطقه در حال احداث است و کارخانهٔ سیمان از جمله کارخانه‌های احداث شده در این شهرستان می‌باشد. فرودگاه بین‌المللی لامرد در سال ۱۳۶۴ افتتاح شده و به شهر تهران (دو بار در هفته) پرواز دارد. استقرار منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژی بر در این شهرستان زمینه توسعه پایدار آن را فراهم آورده‌است.

تجارت[ویرایش]

تجارت در این منطقه با سفر مردم آن به کشورهای حاشیه خلیج فارس جهت کسب درآمد، دارای قدمت است. منطقه تجاری لامرد در این شهر واقع شده‌است.

کشاورزی[ویرایش]

محصولات کشاورزی شهرستان لامرد[۶] طبق مستندات لغتنامه دهخدا، عمدتاً تنباکو بوده که به صورت وسیع کشت می‌شده‌است. باغات خرما و کشت گندم و صیفی جات از محصولات اصلی منطقه لامرد بوده که کشت آن‌ها همچنان در اطراف شهر ادامه دارد.

جغرافیا[ویرایش]

شهرستان لامرد با ۵۶۸۳/۴ کیلومتر مربع مساحت در طول جغرافیایی ۵۲ ۵۴ و عرض جغرافیایی ۲۷ ۲۸، در جنوبی‌ترین نقطه استان فارس واقع شده‌است به‌طور دقیق در ۴۰۵کیلومتری شیراز و ۱۴۰ کیلومتری خُنج قرار دارد و ۴٫۶٪ از مساحت کل استان را به خود اختصاص داده‌است. با اختلاف ارتفاع ۴۵۰ تا۵۰۰ متر از سطح دریا و متوسط بارندگی سالیانه حدود ۲۵۰ میلی‌متر با ویژگی سیل آسا در مدت کوتاهی از سال (سه ماه سال) و تبخیر سالیانه ۴۰۰۰ میلی‌متر دارای آب و هوای گرم و خشک می‌باشد، حداکثر گرما در فصل تابستان ۷۳درجه سانتیگراد بالای صفر و سردترین زمان آن صفر درجه سانتیگراد می‌باشد.

محدوده شهرستان لامرد[ویرایش]

شهرستان لامرد از شمال و شمال شرقی به شهرستان‌های لارستان، خُنج و گراش، از جنوب و جنوب شرقی شهرستان پارسیان و شهرستان بندر لنگه، و از سمت مشرق به شهرستان بستک و از طرف مغرب به شهرستان‌های مهر، فیروزآباد، فراشبند، کنگان، جم و شهرستان عسلویه محدود می‌گردد.

وضعیت توپوگرافی[ویرایش]

شهرستان لامرد از جمله هموارترین مناطق استان فارس است، این شهرستان به صورت خطی است که از چند رشته کوه موازی که جهت آن‌ها از شمال غربی به سوی جنوب شرقی است تشکیل یافته و دشت‌های هموار و نسبتاً پهناوری چون «علامرودشت»، «دشت مرکزی» که در میان رشته کوه‌های مذکور جای دارند نواحی هموار و مسکونی آن را تشکیل می‌دهند. رشته کوه سادول، واقع در جنوب، آن را از شهرستان «بندر پارسیان» جدا می‌کند و کوه‌های «تخته سروه دیوانی»، «تنگ خور و هوا» آن را از شهرستان «لار» جدا می‌سازد و کوه‌های «ماده» و «هفتچین» مرز میان این شهرستان و شهرستان کنگان را تشکیل می‌دهند. کوه لنگه آسیایی با ارتفاع ۱۶۹۴ متر بلندترین کوه این شهرستان است و کوه‌های «تنگ خور» (۱۴۶۳ متر) و «علامرودشت» (۱۴۳۰ متر) نیز از دیگر کوه‌های بلند شهرستان لامرد به‌شمار می‌آیند و رودخانه‌های «بیرمی»، «مهران» و «گاوبندی» که خشکرودهایی بیش نیستند، رودهای این شهرستان را تشکیل می‌دهند. آب و هوای شهرستان لامرد بسیار گرم و خشک است. وجود یک رشته‌کوه بلند، شهرستان لامرد را به دو بخش و قسمت مجزا یکی دشت مرکزی (شامل قسمت اعظم بخش مرکزی، بخش اشکنان) و دیگری دشت علامرودشت (شامل بخش چاه ورزو بخش علامرودشت) تقسیم نموده‌است.

بافت روستاهای آن طولی، در کنار محورهای ارتباطی اصلی به شهرستان شکل گرفته‌است و غالباً در دامنه کوه هستند. پوشش گیاهی این منطقه ضعیف بوده واغلب کهور، گز، نخل و خارشتر می‌باشد.

پیشینه و تاریخ[ویرایش]

آب انباری در لامرد

در دوران گذشته و پیش از آنکه لامرد به شهر تبدیل شود؛ خود روستای کوچکی از دهستان تراکمه از توابع بخش کنگان شهرستان بوشهر بوده‌است. اما با تغییر در تقسیمات کشوری روستای لامرد به بخش لامرد شهرستان لارستان تبدیل شد. لامردتا سال ۱۳۶۸ یکی از بخش‌های شهرستان لارستان بود، اما از این سال به بعد به شهرستان لامرد تغییر نام داد و هم‌اکنون دارای سه بخش است که شامل ۷ دهستان و ۱۴۰ روستا می‌باشد[۲]. طبق بررسی‌های انجام شده توسط کارشناس میراث فرهنگی شهرستان لامرد، این شهرستان دارای پیشینه‌ای کهن می‌باشد. تل تاریخی کنارو در جوار روستای رکن آباد دارای قدمتی بالای پنج هزار سال می‌باشد و در بخش علامرودشت تل‌های چند هزار ساله‌ای را می‌توان یافت که در آنجا سفال نخودی منقوش یافت شده‌است. علامرودشت در عصر هخامنشی دارای کوشکهایی بوده‌است که هم‌اکنون سر ستون آن بناها یافت شده‌است. در دوره اشکانی و ساسانی لامرد یک پایگاه نظامی بوده و قلاع بسیاری در آن ساخته می‌شود البته تعدادی آتشکده نیز به رسم عبادت آن روزگار احداث می‌شود که تعدادی از آن‌ها در خفرویه علامرودشت و اشکنان باقی مانده‌است. در دوران اسلامی تنگه لامرد رهگذر اقوام بسیاری بوده‌است که لایه لایه‌های فرهنگ غنی این منطقه را تشکیل داده‌اند.

شهرداری[ویرایش]

شهرداری لامرد در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۶۲ تأسیس شد. اولین شهردار لامرد محمود راستی بود. محدوده‌ای که به عنوان شهر لامرد شناخته شد در برگیرنده ۳۶ نقطه روستایی بود که با تصمیم‌گیری‌های سیاسی - اداری به عنوان نقطعه شهری تلقی شد. به تدریج و با گذشت زمان در اثر رشد جمعیت و گسترش کالبدی این روستاها به یکدیگر پیوسته و شکل تقریباً منسجمی پیدا کردند.[۷]

مراکز آموزشی[ویرایش]

دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد

دانشگاه‌های شهر لامرد:

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
  2. «نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵».
  3. «معرفی لامرد». lamerd.fars.pnu.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۶.
  4. «ترکیب قومی و نژادی». دانشگاه پیام نور لارستان.
  5. «معرفی لامرد». lamerd.fars.pnu.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۶.
  6. لغتنامه دهخدا،
  7. «وبگاه رسمی شهرداری لامرد». دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۲۰.

منابع[ویرایش]