قرص خودکشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مقدار مکفی سیانور در حد کاملاً خطرناک

کپسول سیانید پتاسیم (که به عنوان یک قرص کشنده شناخته می‌شود) به شکل‌های قرص، کپسول یا آمپول حاوی محلول کشندهٔ سیانید پتاسیم[۱] است که فرد به منظور پایان بخشیدن به زندگی خود عمداً آن را قورت می‌دهد.

کشندگی[ویرایش]

خوردن ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلی‌گرم سیانید پتاسیم به مرگ فرد منجر می‌شود.[۱]

علت استفاده[ویرایش]

خودکشی به این روش می‌تواند به منظور اجتناب از مرگ به مراتب ناخوشایندتر (مانند شکنجه) یا اطمینان از عدم نشت اطلاعات مهم از طریق بازجویی انجام پذیرد. در نتیجه، قرص کشنده از نظر روانی میزان خطر مأموریت و بازجویی را به مأمور گوشزد می‌کند.[۲]

مثال‌ها[ویرایش]

در سازمان جاسوسی آمریکا[ویرایش]

سازمان سیا طی دهه ۱۹۵۰ از قرص saxitoxin که یک سم عصبی (به انگلیسی: neurotoxin) بسیار قوی است، استفاده می‌کرد. بنا به گفته ویلیام کولبی مدیر سیا، فرانسیس گری پاورز، خلبان آمریکایی یو۲ هنگام پرواز بر فراز اتحاد جماهیر شوروی در ماه مه سال ۱۹۶۰ سیانور همراه داشت.[۳]

در ناسا[ویرایش]

بنابر یک باور عمومی فضانوردان نیز با خود از این قرص به همراه می‌برند تا هنگامی که از بازگشت به زمین ناامید شدند از آن استفاده کنند.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ترجمه از ویکی‌پدیا انگلیسی-بازیابی ۳۱ مه ۲۰۱۲
  2. Robert Hall (5 June 2009). "Allied 'bandits' behind enemy lines". BBC News. Normandy.
  3. Unauthorized Storage of Toxic Agents. Church Committee Reports. Vol. 1. The Assassination Archives and Research Center (AARC). 1975–1976. p. 7.
  4. Wikipedia-Suicide pill