قانون موری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون موری (به انگلیسی: Morrie's law) عنوانی است که برای اتحاد مثلثاتی زیر استفاده می‌شود:

که یک حالت خاص از قاعدهٔ کلیِ

به ازای n = 3 و α = 20° است. این قاعده را ریچارد فاینمن بر اساس نام پسری به نام موری جیکابز که در دوران کودکی‌اش این قاعده را از او آموخته‌بود نامگذاری کرده است.[۱]

اتحاد مشابهی برای تابع سینوس نیز برقرار است:

که حاصل تقسیم آن بر قانون موری به صورت زیر است:

اثبات[ویرایش]

اگر رابطهٔ دوبرابرِ زاویهٔ تابع سینوس که مطابق آن

را برای یافتن حل کنیم، خواهیم داشت:

و در ادامه:

از ضرب این عبارت‌ها در هم، داریم:

صورت‌ها و مخرج با هم خنثی می‌شوند و تنها مخرج کسر اول و صورت کسر آخر بر جای می‌ماند. با توجه به اینکه n عبارت در هر طرف از معادله داشته‌ایم، می‌توان نتیجه را به صورت زیر نوشت:

که معادل قاعدهٔ کلی‌ای است که قانون موری از آن به دست می‌آید.

منابع[ویرایش]

  1. "Morrie's Law -- from Wolfram MathWorld". Wolfram MathWorld (به انگلیسی). Retrieved 2015-05-06.