قانون دوازده لوحه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون دوازده لوحه (به لاتین: Leges Duodecim Tabularum)، مجموعه قوانین باستانی بود که قانون روم مبنای آن به شمار می‌رفت.

قانون دوازده لوحه محور اصلی تشکیل جمهوری روم بود و هسته اصلی منش نیاکان را تشکیل می‌داد.

این قانون نتیجه بحث‌ها و جدل‌هایی بود که طی سالیان دراز بین طبقه اشراف با طبقه عوام جامعه صورت گرفته بود.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Twelve Tables». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.