فرضیه برخورد بزرگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرضیهٔ برخورد بزرگ (به انگلیسی: giant-impact hypothesis) فرضیه‌ای است که چگونگی تشکیل شدن کرهٔ ماه را توضیح می‌دهد.

این فرضیه بیان می‌کند که پس از سرد شدن منظومهٔ خورشیدی، در دوران بمباران سنگین، زمین هیچ قمری نداشت. اما در مدار زمین سیاره‌ای در ابعاد مریخ وجود داشت که در یکی از نقاط لاگرانژی زمین قرار داشت. پس از چند میلیون سال، این سیاره که امروزه به آن تیا می‌گویند از وضعیت پایدار خود خارج شد و با زمین برخورد کرد. در نتیجه بخشی از زمین به صورت گوی مذابی از آن جدا شد و پس از انجماد و گذراندن مراحلی، ماه امروزی را تشکیل داد.