فالج
فالج | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۰۰۴ پ.م.  |
| درگذشته | ۱۷۶۵ پ.م. |
| فرزندان | |
| والدین |
|
| خویشاوندان |
|
فالج (عبری:פָּלֶג/פֶּלֶג به معنی شکاف) از شخصیت‌های اساطیر سامی، یکی از دو پسر عابر از نوادگان سام و از نیاکان عبرانیان است. در زمان او در زمین جدایی و شکاف برقرار گشت و زبان‌های گوناگونی بین مردم به وجود آمد.[۱] نام او در کتاب یوبیل نیز ذکر گشته‌است.[۲] فالج در دویست و سی و نه سالگی درگذشت.[۳]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴