غیرت بستکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محمد علی غیرت
زادهٔ۱۳۰۱ خورشیدی
شهر بستک، هرمزگان
درگذشتجمعه ۴ تیر ۱۳۷۲
بستک،
مدفنشهرستان بستک
پیشهشعر
آثار(دیوان غیرت بستکی) دیوان شعر
وبگاه

محمد علی غیرت (۱۳۰۱ – ۴ تیر ۱۳۷۲) با نام کامل محمد علی بن محمد حسن بن مصطفی خان بستکی، متخلص به غیرت بستکی، از شعراء معروف منطقه شهرستان بستک هرمزگان در جنوب ایران بود.

زندگی[ویرایش]

غیرت بستکی در سال ۱۳۰۱ خورشیدی در خانواده‌ای از اهل علم و قلم در قصبهٔ بستک پا به عرصه وجود نهاد. تعالیم خود نزد پدر و در مکتبخانه‌های محلی آن روزگار آغاز نموده و به فراگرفتن قرآن و حدیث و ادبیات فارسی و عربی پرداخت. «غیرت» اولین شعرش را در چهارده سالگی تحت عنوان «حُب آل عبا» سروده‌است. غیرت بستکی از سرسوز و درد و عشق شعر گفته‌است. قالب شعرش مثنوی، غزل، قصیده، قطعه و دوبیتی بود و به زبان فارسی و گویش بستکی سروده‌است.

سفر به بحرین[ویرایش]

شاعر در سال ۱۳۲۴ خورشیدی سفری به کشور بحرین داشته‌است که مدت پنج سال درآنجا ماندگار می‌شود. سپس در سال ۱۳۲۹ خورشیدی دوباره به زادگاهش بستک باز می‌گردد. او سالهای آخر عمر را در بستک به عبادت وسرودن شعر گذراند.

تبارنامه[ویرایش]

محمد علی بن محمد حسن بن مصطفی خان بن احمد خان بن محمد رفیع خان بن هادی خان بن شیخ محمد خان بزرگ بن عبدالقادر بستکی، شیخ حسن بستکی، شیخ محمد کبیر، شیخ ناصر الدین، شیخ محمد، شیخ جابر، شیخ اسماعیل رابع، شیخ عبدالغنی، شیخ اسماعیل ثالث، شیخ عبدالرحیم عفیف الدین، شیخ عبدالسلام خنجی، شیخ عباس، شیخ اسماعیل ثانی، حمزه، احمد، محمد، هارون، مهدی، مرشد، محمود، احمد، علی، مبارک، عبدالسلام، سعید، عبدالغنی، طلحه، احمد، اسماعیل، سلیمان، محمد علی، عبدالله (حَبر الأُمَة) ابن عباس بن عبدالمطلب القرشی بن هاشم بن عبد مناف.[۱]

وفات[ویرایش]

محمد علی غیرت بستکی، شاعر معروف در روز جمعه چهارم تیرماه ۱۳۷۲ خورشیدی برابر با چهارم محرم الحرام ۱۴۱۴ قمری در بستک درگذشت و در همان‌جا دفن گردید.

نمونهٔ اشعار[ویرایش]

جمـال عالم‌آرای توای مهـتاب زیبـاییدگرگون ساخت رسم عشق و آئین شکیبایی
ندیدم هرکجا رفتم چو «بستک» جلگه‌ای زیبابه چشم عاشق مجنون چه زیباتر ز لیلایی
شکوه کوه گاه‌بست و جمال قلعه گچ بینتمام دره و دشتش صفابخش و تماشایی
ز کوه هرمزان چون ماه بدر آید برون بنگرکند «بستک» سراسر غرق در دریای زیبایی
خدایا «بستک» اندر امن و ایمان دار معمورش ندارم بهـتر از ایمـان و آسایش تمـنایی
بسان «غیرت بستک» قلم آهسته‌تر گردانتورا یارا کجا باشد که ماه و خور بیارایی

منابع[ویرایش]

  1. بنی عباسیان، بستکی، محمد اعظم، «تاریخ جهانگیریه» چاپ تهران، سال ۱۳۳۹ خورشیدی.
  • ویکی‌پدیای عربی
  • حبیبی، احمد، (دیوان غیرت بستکی) ، ناشر: مؤسسهٔ فرهنگی همسایه:چاپ اول، سال انتشار زمستان ۱۳۷۶ خورشیدی.
  • سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) جلد دوم چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
  • محمدیان، کوخردی، محمد، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
  • بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.