علی نقوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

علی نقوی یا بن محمدبن محمدبن دلدارعلی نقوی نصیرآبادی (زاده ۱۲۶۰ (قمری) لکهنو - درگذشته ۱۳۱۲ (قمری)، لکهنو) از علمای شیعه هند بود. وی به تاج العلما مشهور و به زبانهای فارسی و عربی و سریانی و عبری تسلط داشت.[۱]

کتابشناسی[ویرایش]

  • ۱- الاثناعشریة فی البشارات المحمدیة
  • ۲- احسن القصص فی تفسیر سورة یوسف
  • ۳- فصل الخطاب فی شرب الدخان

منبع‌ها[ویرایش]

  1. «علی نقوی». لغتنامه دهخدا.