عدسی (چشم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عدسی چشم (lens)
Light from a single point of a distant object and light from a single point of a near object being brought to a focus by changing the curvature of the lens.
تصویر شماتیک از چشم انسان.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینlens crystallina
MeSHD007908
TA98A15.2.05.001
TA26798
FMA58241

عدسی یا لِنز (به انگلیسی: Lens) جزئی شفاف از ساختار چشم است که همراه با قرنیه، پرتوهای نور را شکسته و آن‌ها را بر روی شبکیه متمرکز می‌کند. عدسی به وسیلهٔ رشته‌هایی به ماهیچهٔ مژکی متصل شده است. به این ترتیب، عدسی با توجه به فاصلهٔ اجسام با چشم، نازک یا قطور می‌شود تا پرتوهای نور را به درستی بر روی شبکیه متمرکز کند و تصویری واضح ایجاد کند. به این اعمال تطابق می‌گویند.

تطابق: عدسی برای آن که بتواند پرتوهای نور را بر روی شبکیه متمرکز کند، هنگامی که نور از فاصلهٔ نزدیکی تابیده می‌شود قطور و کروی‌تر؛ و هنگامی که از فاصلهٔ دوری می‌تابد به حالت استراحت در می‌آید و نازک می‌شود.

بیماری‌های وابسته به عدسی[ویرایش]

  • پیرچشمی:به علت افزایش سن، عدسی چشم سفت شده و انعطاف خود را از دست می‌دهد. به همین از قدرت تطابق آن کاسته می‌شود.
  • آب مروارید: با افزایش سن ممکن است عدسی کدر شود و به تدریج بینایی کم شود.
  • آستیگماتیسم:به علت صاف نبودن سطح عدسی یا قرنیه، پرتوهای نور به طور نامنظم به یکدیگر می‌رسند و روی یک نقطهٔ شبکیه متمرکز نمی‌شوند و تصویر واضحی به وجود نمی‌آورند.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • «ویکی‌پدیای فرانسوی». دریافت‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۰۹.