نشاط اصفهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از عبدالوهاب نشاط)
عبدالوهاب نشاط اصفهانی
تصویر نشاط اصفهانی
اولین وزیر خارجه ایران
دوره مسئولیت
ذیحجه ۱۲۳۶ ه‍.ق – محرم ۱۲۳۹ ه‍.ق
پادشاهفتحعلی‌شاه قاجار
پس ازتشکیل منصب
پیش ازابوالحسن خان شیرازی
اطلاعات شخصی
زاده
عبدالوهاب

۱۱۷۵ (قمری)
اصفهان،
درگذشته۱۲۴۴ (قمری)
بیماری سل
ملیت ایران
پیشهسیاستمدار
تخصصشاعر و خوشنویس
لقب(ها)معتمدالدوله

سیّدعبدالوهاب نشاطِ اصفهانی (زاده ۱۱۷۵ – درگذشت ۱۲۴۴ (قمری)) ملقب به معتمدالدوله از سیاست‌مداران، شاعران و خوشنویسان صاحب نام در خطوط شکسته، نستعلیق و تعلیق سده سیزدهم هجری ایران بوده‌است.[۱] لقب معتمدالدوله ابتدا به وی داده می‌شود[۲] و از او به‌عنوان نخستین وزیر امور خارجهٔ ایران نیز نام می‌برند.[۳]

زندگی‌نامه[ویرایش]

معتمدالدوله میرزا عبدالوهاب به سال ۱۱۷۵ (قمری) در اصفهان زاده شد. پدربزرگ او عبدالوهاب، حکومت اصفهان را به‌عهده داشت و مال و ثروت فراوان برای فرزندان خود به‌جا گذاشت. نشاط علاوه بر زبان مادری، زبان‌های عربی و ترکی را فراگرفت و در خوش‌نویسی سرآمد زمان خود شد؛ و با شعر و ادب فارسی و دانش‌های زمان خود از دینی و ریاضی و حکمت الهی و منطق آشنایی یافت.

نشاط وزیر فتحعلی‌شاه قاجار بوده، در شکسته‌نویسی توانا و قدرتمند بوده و گنجینه معتمد، از آثار باقی‌ماندهٔ اوست. نسب وی به حکیم سلمان، طبیب مخصوص شاه عباس می‌رسد. معتمدالدوله از دوستان نزدیک عبدالمجید درویش بوده و عبدالمجید در خانه او اقامت داشته‌است و از شاگردان درویش عبدالمجید محسوب می‌شود.[۴]

نشاط، شاعری توانا و نویسنده‌ای قدرتمند است چنان‌که شهرت او بیشتر به همین هنرهاست. دیوان او تاکنون چندین بار به چاپ رسیده‌است. او در سال ۱۲۴۴ ه‍.ق درگذشت.[۴]

مکتب بازگشت ادبی[ویرایش]

نشاط یکی از هواخواهان جدی مکتب «بازگشت ادبی» بود و در آن زمان که اصفهان مرکز این جنبش و رستاخیز شعر و ادب شناخته می‌شد، خانه او مرکز تجمع نویسندگان و دانشمندان بود. یکبار در هفته در آنجا گرد آمده، داد سخن می‌دادند. نشاط و یارانش بودند که به‌سبک گذشتگان شعر سرودند و سنت قدیم ادبیات فارسی را از نو زنده کردند.

مهاجرت به تهران[ویرایش]

نشاط در سال ۱۲۱۸ هجری قمری در سن چهل و هشت سالگی به‌تهران مهاجرت کرد و به دربار فتحعلی‌شاه راه یافت و سمت دبیری و منشیگری و لقب «معتمدالدوله» گرفت و پس از چندی به‌سرپرستی دیوان رسائل گمارده شد. نشاط پش از رسیدن به این سمت، همه‌جا با شاه همراه بود. او در ذیحجه سال ۱۲۳۶ قمری به فرمان فتحعلی شاه به عنوان اولین وزیر خارجه ایران منصوب شد. بیشتر احکام سلطنتی و فرمان‌های رسمی و نامه‌های خصوصی شاه و عقدنامه‌ها و وصیت‌نامه‌های افراد خاندان سلطنت با خط و امضای او نوشته می‌شد. نشاط تا سال ۱۲۴۰ قمری وزیر امور خارجه ایران بود، اما در همان سال فتحعلی شاه میرزا ابوالحسن خان شیرازی را به عنوان وزیر امور خارجه منصوب کرد. نشاط یکبار جزو هیئتی به‌نمایندگی از طرف شاه به پاریس رفت و با ناپلئون اول ملاقات کرد. سرانجام میرزا عبدالوهاب معتمد الدوله نشاط در سال ۱۲۴۴ قمری درگذشت.

اثرها[ویرایش]

  • دیوان و منشآت نشاط اصفهانی
  • گنجینه

مجموع آثار نشاط در کتابی به اسم «گنجینه» ابتدا در سال ۱۲۶۶ هجری قمری و بعد در سال ۱۲۸۱ به دستور ناصرالدین شاه با خط خوش در تهران چاپ شد. گنجینه شامل:

  1. دیباچه‌ها، خطبه‌ها، وقف‌نامه‌ها، و عقدنامه‌ها
  2. مدیحه‌ها، قباله‌ها، قصیده‌ها و قطعه‌ها
  3. نامه‌ها و فرمان‌های فتحعلی‌شاه
  4. نامه‌هایی که به‌خود شاه و شاهزادگان نوشته
  5. شعرها و قطعات ادبی و حکایات اخلاقی است.

قصیده[ویرایش]

زیباترین اشیا، فرخ‌ترین اعیاناز هرچه هست پیدا و از هرچه هست پنهان
از مرغ‌ها هزار است، از وقت‌ها سحرگهاز فصل‌ها بهار است، از نوع‌هاست انسان
از عهدها شباب است، از آب‌ها شراب استاز انجم آفتاب است، از ماه‌هاست نیسان
از سنگ‌ها دل دوست، از عیش‌ها غم اوستاز تیغ‌هاست ابرو، از دشنه‌هاست مژگان
از زیب‌هاست افسر، از طیب‌هاست عنبراز عضوهاست دیده، از خُلق‌هاست احسان
از انبیا محمد، از شهرها مدینهاز شاخ‌هاست طوبی، از باغ‌هاست رضوان
چون دست صبحدم دهد اوراق گل به بادگاهی به‌دست مصحف و گاهی کتاب خواه
روز ار سماع گفته زاهد کنی، به‌شبکفاره از ترانه چنگ و رباب خواه
از پرسش حساب اگر اندیشه باشدتاز دست یار ساغر می بی‌حساب خواه
طاعت از دست نیاید گنهی باید کرددر دل دوست به هر حیله رهی باید کرد
شب، چو خورشید جهانتاب نهان از نظر استطی این مرحله با نور مهی باید کرد
یک زاهد و یک رند در این شهر ندیدیمبستند در مسجد و میخانه در این شهر
دل ازچه، ندانم که، گریزان ز «نشاط» استدیوانه ندارد سر دیوانه در این شهر

پانویس[ویرایش]

  1. فضایلی ص۶۲۲–۶۲۳
  2. نوایی، عبدالحسین (پاییز و زمستان ۱۳۸۴). «فرهنگ القاب». آینه میراث (۳۰ و ۳۱): ۹۹.
  3. «دانشنامهٔ آریانیکا، سرواژهٔ میرزا عبدالوهاب اصفهانی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۳.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ استادان خط نستعلیق در اصفهان

منابع[ویرایش]

  • از صبا تا نیما، یحیی آرین‌پور، جلد اول، چاپ هشتم، ۱۳۸۲
  • فضاپلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش
  • استادان خط نستعلیق در اصفهان[پیوند مرده]
  • محمد محیط طباطبایی، نخستین وزیر خارجه ایران، نشریه وزارت امور خارجه، دوره دوم شماره ۱۲، صص ۳۶–۲۵
  • گلی پور، مهدی، بررسی حیات سیاسی میرزا ابوالحسن خان شیرازی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته تاریخ ایران در دوره اسلامی، به راهنمایی فیض اله بوشاسب، دانشگاه نجف‌آباد اصفهان، صص۸۰–۷۵

پیوند به بیرون[ویرایش]