طاجین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طاجین
طاجین گیاهی در رستورانی در لندن
گونهآب‌پز یا کسرول
خاستگاهمراکش، وهران، تونس
انرژی مواد خوراکی
(به‌ازای سرو)
۱٬۱۱۰ کیلوژول (۲۶۵ کیلوکالری) کیلوکالری
اطلاعات دیگرفیبر ۸ گرم، شکر ۰ گرم، پروتئین ۱۴ گرم، کربوهیدرات ۴۵ گرم
طاجین مغربی.

طاجین که از واژهٔ تابه در زبان فارسی مشتق شده[۱] نام ظرف و غذای مخصوص این ظرف است که درکشورهای شمال آفریقا بخصوص مراکش (مغرب) وهران (الجزایر) و تونس استفاده زیادی دارد. ظرف معمولاً از سفال پخته شده و سرامیک مقاوم به حرارت تولید می‌گردد و از دو قسمت تشکیل شده‌است: قسمت کف یا بشقاب که لبه کوتاهی دارد و قسمت سرپوش که مخروطی و بلند است در بعضی از انواع آن در انتهای مخروط سوراخی تعبیه شده‌است. کل ظرف، لعاب سرامیک داده شده و بعضی از انواع آن دارای نقش و نگار است.

در انواع جدیدی که در اروپا از آن ساخته شده بشقاب آن را از جنس فلز تهیه کرده‌اند تا استفاده آن مستقیم روی شعله گاز یا اجاق برقی امکان‌پذیر گردد.

انواع[ویرایش]

برحسب شکل ظاهری و نیز نوع غذائی که در آن پخته می‌شود دو نوع متمایز دارد:

  • طاجین وهرانی (جزایری) و مراکشی (مغربی)

معمول برای پختن غذای گوشتی از طاجین استفاده می‌شود. انتهای قسمت مخروطی باز است و برای کنترل وضع پخت یا اضافه کردن آب یا ادویه بکار می‌رود. طاجین را روی اجاق مخصوص خود که با زغال روشن شده در حرارت کم و طولانی می‌پزند.[۲] طاجین مغربی شامل گوشت مرغ یا بره همراه با ادویه میوه خشک شده و خرما می‌باشد. به‌طور کلی از انواع گوشت در پخت طاجین استفاده می‌گردد. گاهی از گوشت بوقلمون نیز استفاده می‌شود.[۳]

  • طاجین تونسی

طاجین تونسی با نوع مغربی آن کمی متفاوت است و از سبزیها و پیاز و سیب زمینی بیشتر استفاده می‌شود و بعد از پختن برگردانده می‌شود و دوطرف آن سرخ می‌گردد و در ظرف جداگانه سرو می‌شود.[۴]

کوزه گری[ویرایش]

سفال سنتی تاجین ، که گاه رنگ آمیزی یا لعاب دار است ، از دو قسمت تشکیل شده است: واحد پایه دایره ای که مسطح با ضلع های پایین و یک پوشش بزرگ مخروطی یا گنبدی شکل است که هنگام پخت و پز روی پایه قرار می گیرد. این پوشش به گونه ای طراحی شده است که تمام تراکم را به پایین برگرداند. با اضافه کردن آب سرد به درون سوراخ مخصوصی که در قسمت بالای درب قرار دارد ، می توان این روند را بهبود بخشید.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «لغت‌نامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۲.
  2. Paula Wolfert. "Recipe for Moroccan Tajine *Broken Link*". Archived from the original on 2 April 2008. Retrieved 2008-04-27.
  3. Madame Guinaudeau, Traditional Moroccan Cooking, (Serif, London, 2004).
  4. Paula Wolfert. "Recipe for Tunisian Tajine". Retrieved 2008-04-18.