ضریب نفوذ گرمایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ضریب نفوذ گرمایی در علم انتقال حرارت، معیاری از توانایی یک ماده در رسانش گرما در قیاس با ذخیره انرژی گرمایی در آن ماده است.این کمیت به صورت نسبت گرمای عبور کرده به گرمای ذخیره شده توسط واحد حجم ماده است.این کمیت با نماد نشان داده می‌شود و به صورت زیر تعریف می شود:

هر چه مقدار عددی بزرگتر باشد انتشار گرما از درون ماده سریع تر صورت می گیرد و بر عکس اگر کوچک باشد مقدار گرمای ذخیره شده در مقایسه با گرمای شارش شده بیشتر است.[۱]

ضریب نفوذ گرمایی، سرعت تغییر دما در یک‌ماده را اندازه گیری می‌کند. به عبارت دیگر، سرعت تغییری است که با آن یک‌ماده در تماس با منبع گرما، دما را افزایش می‌دهد.

منابع[ویرایش]

  1. J.P. Holman (2002). Heat Transfer (9th ed.). McGraw-Hill. ISBN 0070296391. (which in turn cites Brown and Marco (1958). Introduction to Heat Transfer (3rd ed.). McGraw-Hill.