ضریب بی‌مرکزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ضریب بی مرکزی(به انگلیسی: Acentric factor) کمیتی بدون بعد است که در علم ترمودینامیک و برای توصیف ویژگی‌های یک گاز به کار می‌رود. فاکتورهای مهم دیگر در توصیف ویژگی‌های گاز عبارت اند از:وزن مولکولی، دمای بحرانی، فشار بحرانی و حجم بحرانی. این کمیت نخستین بار در سال ۱۹۵۵ توسط پیتزر(به انگلیسی: Pitzer) ارائه گردید. این کمیت با نماد نشان داده می‌شود و به صورت زیر تعریف می‌شود:[۱]

در این رابطه که همان دمای کاهیده و که همان فشار کاهیده می‌باشد.

برای یک گاز تک اتمی مانند گازهای بی اثر در فشار بخار اشباع برابر ۰٫۱ فشار بحرانی می‌باشد و مقدار ضریب بی مرکزی برابر صفر خواهد شد.[۱]

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ J.M. Smith, H.C. Van Ness, M. M. Abbott. Introducción a la Termodinámica en Ingeniería Química. 5ª Ed. McGRAW-HILL (1997). pp 97-100.