صورت‌گرایی بی‌اس‌اس‌ان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صورت گرایی بی‌اس‌اس‌ان (به انگلیسی: BSSN formalism) که توسط توماس بامگارت، استوارت شاپیرو، ماسارو شیباتا و تاکاشی ناکامورا در طول سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۹ به وجود آمد، صورت تغییریافته از صورت گرایی ای دی ام نسبیت عام است.[۱]

صورت گرایی ای دی ام اجازه شبیه سازی‌های عددی پایدار و طولانی را نمی‌دهد. در صورت گرایی بی‌اس‌اس‌ان، معادلات ای دی ام با معرفی متغیرهای کمکی اصلاح می‌شوند. این صورت گرایی برای تکامل درازمدت امواج گرانشی خطی آزموده شده‌است و برای منظورهای متعددی از جمله شبیه‌سازی تکامل غیرخطی امواج گرانشی یا تکامل و تصادم سیاهچاله‌ها کاربرد دارد.[۲][۳]

منابع[ویرایش]

  1. Jinho Kim (2008-07-28). "General Relativistic Hydrodynamics Using BSSN formalism" (PDF). دانشگاه ملی سئول. Archived from the original (PDF) on 27 March 2012. Retrieved 2009-10-19.
  2. Masaru Shibata (October 2004). "Status of numerical relativity" (PDF). Indian Academy of Sciences. Retrieved 2009-10-19.
  3. Takashi Nakamura (2006). "Formation of black hole and emission of gravitational waves". The Japan Academy. Retrieved 2009-10-19.