شیخ یوسف بحرانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیخ یوسف بحرانی متوفی ۱۱۸۶ ق فقیه، اخباری و محدث شیعه بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

شیخ یوسف زاده ۱۱۰۷ قمری در قریه ماخوز بحرین است. وی از علمای آل‌عصفور است. پدرش شیخ احمد در پی هجوم خوارج به شیعیان در قطیف به بحرین کوچ کرد. شیخ یوسف در بحرین علوم دینی آموخت و برای ادامه آن به شیراز کوچ کرد. سپس مادر و برادرانش را هم به شیراز آورد. او امام جمعه شیراز بود و ۱۴ سال را در آن شهر گذراند. با ناامن شدن شیراز مادر و برادرانش را به بحرین برگرداند به فسا رفت و هشت سال در فسا ماند، در آنجا ازدواج کرد و به تدریس و کشاورزی پرداخت. در محیط آرام آنجا کتاب «الحدائق الناضره فی احکام العتره الطاهره» که یک دوره فقه شیعه‌است را نگاشت. در پی ناامن شدن فسا به اصطهبانات رفت و بلافاصله به مشهد، قم و بهبهان سفر کرد. حوزه علمیه کربلا کانون اخبارگری و در مقابل حوزه علمیه نجف، مهد «اصولیون» و اجتهادیون بود.

خاندان[ویرایش]

شیخ یوسف بن احمد بن ابراهیم بن احمد بن صالح بن عصفور الدرازی البحرانی

آثار[ویرایش]

  • الحدائق الناضره فی احکام العتره الطاهره، مشهور به «حدائق» در ۲۵ جلد
  • چند رساله به نام: «اجوبه المسائل» از جمله: اجوبه المسائل البحرانیه
  • کشکول بحرانی
  • درر النجفیه

وی دارای طبع شعری هم بوده و از او اشعار و قصایدی باقی‌مانده‌است.

درگذشت[ویرایش]

سرانجام یوسف بحرانی در ۷۹ سالگی و در روز چهارم ربیع‌الاول سال ۱۱۸۶ ق درگذشت، و در حرم حسین بن علی به خاک سپرده شد.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]