مهدی بحرالعلوم کرمانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از شیخ مهدی بحرالعلوم)
مهدی بحرالعلوم کرمانی
اطلاعات شخصی
زادهکرمان، ایران
فرزندانعطاءالملک روحی (نماینده مجلس سنا)

محمد صادق ابراهیمی

شیخ یحیی افضل الملک[۱][۲]
خویشاوندانشیخ احمد روحی ملا محمد جعفر کرمانی
پیشهمدرس علوم مذهبی

شیخ مهدی بحرالعلوم کرمانی یکی از فرزندان ملا محمد جعفر کرمانی[۴] و برادر شیخ احمد روحی بود.[۳]

وی از فعالین جنبش مشروطه و در میان اعضای انجمن باغ میکده و بابیان برجسته ای چون شیخ محمدمهدی شریف کاشانی، ملک المتکلمین، سید جمال واعظ، سید محمدرضا مساوات، سید اسدالله خرقانی، ابوالحسن میرزا قاجار - آقا میرزا محسن (برادر صدرالعلما) - سلیمان خان میکده - یحیی دولت‌آبادی - محمدعلی خان نصرت السلطان - جهانگیرخان صوراسرافیل، میرزا عباس علی خان شوکت، حامدالملک شیرازی، میرزا محمود شیرازی، حاج میرزا علی محمد دولت‌آبادی و … حضور داشت.[۵]

شیخ مهدی بحرالعلوم پس از پدرش به تدریس علوم اسلامی می‌پرداخت. این در حالی بود که وی نیز مانند پدر، بابی (ازلی) بود.[۴] وی در دوره نخست بعنوان نماینده کرمان در مجلس شورای ملی حضور داشت.[۶]

ملا محمد جعفر، بعد از دعوی من یظهره‌الله از سوی میرزا حسینعلی نوری بهاءالله، از او تمکین نکرده و همچنان بر زعامت میرزا یحیی نوری صبح ازل که به عنوان جانشین باب شناخته می‌شد، تأکید نمود و به همراه چهار فرزندش شیخ مهدی بحرالعلومی، شیخ احمد روحی و شیخ محمود افضل الملک، همچنان بر اعتقاد بابی خویش پابرجا ماند.[۷][۸]

پانویس[ویرایش]

  1. چهاردهی، نورالدین. بهائیت چگونه پدید آمد؟. ص. ۱۷۳.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ نبوی رضوی، سید مقداد (۱۳۹۳). «روزگاری که بر تکاپوگران بابی گذشت». تاریخ مکتوم. تهران: پردیس دانش. ص. ۱۳۱.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ نبوی رضوی، سید مقداد (۱۳۹۳). «روزگاری که بر تکاپوگران بابی گذشت». تاریخ مکتوم. تهران: پردیس دانش. ص. ۱۷۰-۱۷۱.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ نبوی رضوی، سید مقداد (۱۳۹۳). «روزگاری که بر تکاپوگران بابی گذشت». تاریخ مکتوم. تهران: پردیس دانش. ص. ۹۵.
  5. نبوی رضوی، سید مقداد (۱۳۹۳). «زندگی ملک المتکلمین». تاریخ مکتوم. تهران: پردیس دانش. ص. ۲۶۴.
  6. «مرکز پژوهش‌ها مجلس شورای اسلامی - شیخ مهدی کرمانی بحرالعلوم».[پیوند مرده]
  7. نبوی رضوی، سید مقداد (۱۳۹۳). «روزگاری که بر تکاپوگران بابی گذشت». تاریخ مکتوم. تهران: پردیس دانش. ص. ۹۳.
  8. بامداد، مهدی. شرح حال رجال. ج. ۳. ص. ۲۳۰.

منابع[ویرایش]