شیخ شهید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیخ شهید ممکن است به کسی که هم شیخ باشد و هم کشته (در فرهنگ دینی: شهید) شده باشد، گویند. در فرهنگ ایرانی به روحانی‌ای که سید نباشد، شیخ می‌گویند. اگر چنین کسی در راه مقدس و دینی کشته شده باشد، شهید هم است. برخی از چنین کسانی، معروف به «شیخ شهید» هستند.

به طور تاریخی، به شیخ شهاب‌الدین سهروردی، معروف به شیخ اشراق (۵۴۹ - ۵۸۷ ق) لقب شیخ شهید دادند.[۱] پس از مشروطه شیخ فضل الله نوری (۱۲۸۸-۱۲۲۲) که از مدعیان مشروطه مشروعه بود به این لقب مشهور شد.[۲][۳]پس از انقلاب اسلامی نیز، مرتضی مطهری (۱۲۹۸ - ۱۳۵۸) «شیخ شهید» و «معلم شهید» نامیده شد.[۴][۵]

پانویس[ویرایش]

  1. فرهنگ اصطلاحات آثار شیخ اشراق، ص ۱۰؛ فصوص الحکمة و شرحه، مقدمه، ص ۱۹؛ اشراق هیاکل النور، مقدمه مصحح، ص ۱۰
  2. http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=129697
  3. http://www.qudsonline.ir/NSite/FullStory/News/?Id=61934[پیوند مرده]
  4. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲.
  5. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲.