شفیق شهریاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سید محمد طاهر شهریاری دشتی متخلص به شفیق شاعر و روحانی، به سال ۱۲۷۶ خورشیدی در روستای بحیری از توابع شهرستان دشتی در استان بوشهر متولد شد و در سال ۱۳۵۲ خورشیدی درگذشت. او از ملاکین منطقه دشتی استان بوشهر بود و به واسطه درجات متعالی علمی ، مذهبی و ادبی که داشت مورد احترام تمام علما و ساکنین منطقه بود. وی میان مردم منطقه خود به مردم داری و حسن معاشرت مشهور بود تا آنجا که نقل می‌شود همیشه درب خانه ایشان روی افراد مستمند و مسافران باز بوده‌است.

وی علیه کشف حجاب رضاخانی مبارزه می‌کرد. همین سابقه مبارزاتی موجب شد تا از شهر به زادگاهش بازگردد که در آنجا علاوه بر تحقیق علمی و مسایل دینی و شرعی به کشاورزی نیز می‌پرداخت. وی دارای مدال درجه یک علمی بوده‌است؛ و در دبیرستان سعادت بوشهر که از اولین مدارس ایران بعد از دارالفنون است سابقه دبیری داشته و حتی در مقطعی مدیر آن مدرسه نیز بوده‌است.

وی پدر میربهزاد شهریاری از نمایندگان مجلس اول شورای اسلامی از منطقه رودباران استان بوشهر است

شعر[ویرایش]

از این شاعر جنوبی دوبیتی و غزل بجا مانده است. نمونه یک دوبیتی از وی:

دلم امروز وجدی تازه داردنشاطی بی‌حد واندازه دارد
سزد چون‌بلبل ازگلبانگ شادیفضای دهر پر آوازه دارد

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • شروه سرایی در جنوب ایران، علی باباچاهی، نشر: مرکز فرهنگی هنری اقبال، چاپ اول زمستان (۱۳۶۸). صفحه‌های ۲۰۸ و ۳۸۱.
  • شهید میر بهزاد شهریاری پایگاه خبری تحلیلی مطالعات تروریسم هابیلیان (بنیاد هابیلیان)