سیروس قایقران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیروس قایقران

شناسنامه
نام کامل سیروس قایقران شیجانی
زادروز ۱ بهمن ۱۳۴۰
زادگاه بندرانزلی، گیلان، ایران
تاریخ مرگ ۱۸ فروردین ۱۳۷۷ (۳۶ سال)
سانحه تصادف
محل مرگ رشت، ایران
قد ۱٫۸۲ متر (۵ فوت ۱۱ ۱۲ اینچ)
نام مستعار سیروس آبای
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی
پُست هافبک
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۳۶۱–۱۳۶۶
۱۳۶۶–۱۳۶۸
۱۳۶۸–۱۳۶۹
۱۳۶۹–۱۳۷۲
۱۳۷۲–۱۳۷۵
ملوان بندر انزلی
استقلال انزلی
الغرافه قطر
ملوان بندر انزلی
۶۵۸
تیم ملی
۱۳۶۵–۱۳۷۱ ایران ۴۳ (۶)
دوران مربیگری
کشاورز تهران
مسعود هرمزگان

سیروس قایقران (زاده ۱ بهمن ۱۳۴۰ در بندرانزلی – درگذشته ۱۸ فروردین ۱۳۷۷ در رشت) بازیکن فوتبال ایرانی و یکی از بازیکنان معروف در بندرانزلی و کاپیتان تیم ملی ایران بود.[۱]

زندگی‌نامه[ویرایش]

سیروس قایقران سال ۱۳۴۰ در محلهٔ کلویر بندر انزلی متولد شد.[۲] سیروس از کودکی به فوتبال در زمین‌های خاکی کلویر روی آورد و به عضویت تیم فوتبال منتخب آموزشگاه‌ها درآمد. وی در سن ۱۶ سالگی در سال ۱۳۵۶ موفق شد در تیم‌های نوجوانان و جوانان ملوان استعدادهای خود را به نمایش بگذارد و ملوان را به رتبهٔ قهرمانی باشگاه‌های گیلان رساند. وی در سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۳ نقش مهمی در تیم ملوان و فوتبال گیلان داشت.

قایقران در سال ۱۳۶۳ به تیم ملی دعوت شد و در سال ۱۳۶۷ تنها فوتبالیست شهرستانی بود که دهداری بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران را به بازوان او بست. در سال ۱۳۶۷ در مسابقات فوتبال جام ملتهای آسیا در قطر، تیم ملی ایران با رهبری سیروس به مقام سومی دست یافت و در سال ۱۳۶۹ تیم ایران را با گل‌هایش پس از ۲۰ سال به قهرمانی در بازی‌های آسیایی پکن رساند. سیروس سپس به تیم الاتحاد قطر (الغرافه قطر فعلی) پیوست و بعد از مدتی بازی در قطر، به تیم ملوان پیوست و با این تیم قهرمان جام حذفی ایران و راهی مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیا شد.

قایقران در سال ۱۳۷۰ به تیم کشاورز تهران پیوست.[۳] او بعد از چند سال سرمربی تیم کشاورز شد و با این تیم به مقام سوم لیگ رسید. وی در سال ۱۳۷۶ به تیم دسته دومی مسعود هرمزگان پیوست و مدتی در آن‌جا مشغول به مربی‌گری شد. در سال‌های ۱۳۷۶ و ۱۳۷۷ قایقران بارها تمایل خود را برای بازگشت به ملوان به عنوان بازیکن یا مربی اعلام کرد.

درگذشت[ویرایش]

در اوایل سال ۱۳۷۷ وی در حالی‌که همراه فرزند (راستین قایقران)، همسر (افسانه اسدان) و برادر همسرش (ایمان اسدان) در اتومبیل خود از انزلی عازم تهران بود در حوالی امامزاده هاشم با کامیون تصادف نمود که منجر به فوت وی و فرزندش گردید.[۴]

باشگاه‌ها[ویرایش]

سیروس قایقران

مربیان وی در گیلان[ویرایش]

بهمن صالح نیا، احمد صومی، غفور جهانی، مجید جهانپور، نصرت ایراندوست.

مربیان وی در تیم ملی[ویرایش]

پرویز دهداری، مهدی مناجاتی، علی پروین، ناصر ابراهیمی، بهمن صالح‌نیا، رضا وطن‌خواه.

سابقه ملی[ویرایش]

وی در ۱۰۰ مسابقه شرکت داشت که ۴۳ بازی، رسمی بوده‌است. در ۲۱ بازی کاپیتان تیم ملی بوده و ۱۴ گل برای تیم ملی به ثمر رسانده‌است که بهترین آن‌ها به تیم کره جنوبی در نیمه نهایی بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ در پکن بود. اولین بازی ملی را در ۳۰ دی ماه ۱۳۶۳ برابر یوگسلاوی و آخرین بازی ملی را در ۲۶ فروردین ۱۳۷۲ برابر بوسنی انجام داد. اولین کاپیتانی تیم ملی را در ۱۱ آذر ۱۳۶۷ برابر قطر به عهده گرفت.

سابقه مربی‌گری[ویرایش]

  • کشاورز تهران (با این تیم به مقام سوم لیگ کشور رسید)
  • مسعود هرمزگان

شماره پیراهن[ویرایش]

سیروس قایقران با پیراهن شماره ۹ بازی می‌کرد. این شماره در میان بازیکنان و هواداران تیم ملوان بسیار محبوب است.

افتخارات و دستاوردها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «۵۰ سالگی سیروس قایقران؛ قوی سپید خزری». رادیو فردا. ۱۳۹۰-۱۱-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۰-۱۷.
  2. «سیروس قایقران از بیوگرافی تا روایت‌های همسر + فیلم تصادف». ایمنا. ۳۰ دی ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۰-۱۷.
  3. «سیروس آبای، داغی که سرد نمی‌شود». ورزش سه. ۱۳۹۶-۰۱-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۰-۱۷.
  4. «خاطرات دوستان قایقران + روز حادثه از زبان همسر سیروس». عصرایران. ۱۳۹۱-۰۱-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۰-۱۷.