سوءاستفاده سیاسی از روان‌پزشکی در اتحاد شوروی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
موسسه تحقیقات مرکزی صربسکی

در قرن بیستم در اتحاد شوروی، به‌طور سیستماتیک سوء استفاده سیاسی از روانپزشکی رخ داد.[۱] در دوران رهبری دبیرکل لئونید برژنف، روانشناسی چون ابزاری برای حذف مخالفین سیاسی («ناراضیان») که آشکارا باورهایی مغایر با جزم‌باوری حاکم ابراز می‌کردند به کار می‌رفت.[۲] لفظ «مستی فلسفی» به‌طور گسترده برای تشخیص اختلالات ذهنی در مواردی که مردم با رهبران موافقت نداشتند و آنان را با استفاده از نوشته‌های کارل مارکس، فریدریش انگلس، و ولادیمیر لنین نقد می‌کردند به کار می‌رفت. [۳] تلاشها برای مهاجرت کردن؛ توزیع یا مالکیت اسناد یا کتب ممنوعه؛ شرکت جستن در کنش‌های حقوق مدنی یا تظاهرات و اشتغال به فعالیت‌های ممنوع مذهبی روند حبس روان‌پزشکانه را موجب می‌شد.[۴] اسناد دولتی سابقاً شدیداً طبقه بندی شدهٔ منتشره پس از فروپاشی اتحاد شوروی نشان می‌دهد که مقامات از روانپزشکی چون ابزاری برای سرکوب نارضایتی استفاده می‌کردند.[۵]

یادداشتها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

منابع آرشیوی

انتشارات رسمی و دولتی

کتب

مقالات ژورنال و فصول کتابها

روزنامه ها

محتوای صوتی تصویری

وبسایتها

مطالعه بیشتر[ویرایش]