سلیم یکم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از سلطان سلیم یکم)
سلیم یکم
خادم الحرمین الشریفین
مینیاتور سدهٔ شانزدهم از سلیم یکم اثر نقاش عثمان
سلطان امپراتوری عثمانی (پادشاه)
سلطنت۲۴ آوریل ۱۵۱۲ – ۲۲ سپتامبر ۱۵۲۰
پیشینبایزید دوم
جانشینسلیمان یکم
خلیفه عثمانی (امیرالمؤمنین)
سلطنت۲۲ ژانویه ۱۵۱۷ – ۲۲ سپتامبر ۱۵۲۰
پیشینمتوکل سوم
(خلیفهٔ عباسی)
جانشینسلیمان یکم
شاهزادهٔ فرماندار طرابزون
سلطنت۱۴۸۷–۱۵۱۰[۱]
زاده۱۰ اکتبر ۱۴۷۰
آماسیه، امپراتوری عثمانی
درگذشته۲۲ سپتامبر ۱۵۲۰ (۴۹ سال)
چورلو، امپراتوری عثمانی
آرامگاه
هم‌نشین
فرزند(ان)
در میان دیگران
نام کامل
سلیم شاه بن بایزید خان[۲]
دودمانعثمانی
پدربایزید دوم
مادرگلبهار خاتون
طغراسلیم یکم's signature

سلیم یکم (ترکی عثمانی: سلیم أول؛ ۱۰ اکتبر ۱۴۷۰ – ۲۲ سپتامبر ۱۵۲۰) نامدار به سلیم ثابت‌قدم یا سلیم سهمناک،[۳] از ۱۵۱۲ تا ۱۵۲۰ سلطان امپراتوری عثمانی بود.[۴] او سومین پسر بایزید دوم از همسرش گلبهار خاتون بود. سلیم پس از کشتن ولیعهد و برادر دیگرش، پدرش را به دنبال کودتایی از سلطنت خلع کرد و در سال ۱۵۱۲ به‌جای پدرش سلطان امپراتوری عثمانی شد و تا پایان سلطنت هشت ساله خود، وسعت قلمرو عثمانی را بسیار گسترش داد.

سلطنت او علی‌رغم اینکه تنها هشت سال طول کشید، به دلیل گسترش عظیم امپراتوری، به ویژه فتوحات او بین سال‌های ۱۵۱۶ و ۱۵۱۷ بر کل سلطنت ممالیک مصر، قابل توجه است. در آستانه مرگ او در سال ۱۵۲۰، امپراتوری عثمانی حدود ۳٫۴ میلیون کیلومتر مربع (۱٫۳ میلیون مایل مربع) وسعت داشت که در طول سلطنت سلیم هفتاد درصد رشد کرده بود.[۴]

دوران شاهزادگی[ویرایش]

شاهزاده سلیم درسن ۱۱ سالگی به فرمان پدرش به ترابزون رفت و تا سال ۱۵۱۰ فرماندار ترابزون بود. او در سال ۱۴۹۳ میلادی با حفصه خاتون، دختر منیلی گیرای خان کریمه ازدواج کرد و در سال ۱۴۹۴ پسرشان شاهزاده سلیمان به دنیا آمد. سلیم در سال ۱۵۱۰ مادرش را از دست داد. سلیم برخلاف برادر بزرگترش که خویی نرم داشت و از جنگ دوری می‌جست؛ جنگ جو و شجاع بود به همین دلیل سپاه ینی‌چری به طرفداری از وی پرداختند و خواستار سلطنت سلیم شدند و او در سال ۱۵۱۱ علیه پدر و برادرش شورش کرد، او سرانجام در سال ۱۵۱۲ برادرش شاهزاده احمد را شکست داد سپس وارد استانبول شد و پدرش را از سلطنت خلع کرد و خود جانشین او شد، سلیم بعد از به حکومت رسیدن به جنگ با شاهزاده کورکود، برادر دیگر خود پرداخت و در سال ۱۵۱۳ او را شکست داد و پسر خود، شاهزاده سلیمان را به حکمرانی مانیسا منسوب کرد.

سلطنت[ویرایش]

سلیم در آغاز حکومت خود قصد گسترش حکومت داشت، اما در ابتدا باید تشکیلات داخلی‌اش را سازماندهی می‌کرد به‌همین دلیل به تقویت ینی‌چری‌ها پرداخت سپس برای اینکه خطری از جانب اروپا او را تهدید نکند با دولت ونیز و مجارستان پیمان تجاری بست سپس به سمت ایران لشکر کشی کرد و با شکست حکومت صفوی در جنگ چالدران توانست بخشی از سرزمین عراق و بخش کمابیش بزرگی از کردستان را به قلمرو خود اضافه کند سپس به سمت شام لشکر کشید و با تصرف شام در سال ۱۵۱۴ به‌سمت مصر روانه شد و در سال ۱۵۱۷ طی جنگ‌هایی مصر را نیز تصرف کرد و به حکومت سلطنت ممالیک پایان داد. سلطان سلیم با پایان دادن به تصرفاتش، خود را حاکم مطلق جهان اسلام می‌دانست و اولین سلطان امپراتوری عثمانی بود که خود را "خلیفه مسلمین" خواند.

توجه به فرهنگ و ادب[ویرایش]

سلیم، از دانش و ادب بی‌بهره نبود و از تشویق شاعران فارسی‌گوی دریغ نمی‌کرد. خود به ترکی عثمانی شعر می‌سرود و «سلیم» یا «سلیمی» تخلص می‌کرد. دیوانی مشتمل بر دو هزار بیت ترکی دارد، اما گویا تنها یک بیت شعر به فارسی از او بر جای مانده‌ است .[۵] اشعار او در قالب‌های گوناگون مانند غزل، قصیده و مخمس سروده شده‌اند و آکنده از اشارات به داستان‌های اصیل ترکی و ایرانی و به خصوص شاهنامه و گوگ ترک است که نشان از آشنایی بسیار سلطان سلیم با اساطیر ایرانی دارد.

جنگ با صفویان[ویرایش]

سلطان سلیم یکم که شیعیان را مشرک می‌دانست و خود را نیز خلیفه همه مسلمانان جهان می‌خواند، به قصد اشغال کامل ایران صفوی با لشکری عظیم به این کشور لشکرکشی کرد. شاه اسماعیل یکم به قصد دفع حمله عثمانیان که پس از فتح دیاربکر مستقیم راه تبریز را در پیش گرفته بودند، با گردآوردن نزدیک ۴۰ هزار سرباز در برابر ۲۰۰ هزار سپاه عثمانی به غرب لشکر کشید و به رغم کمبود نیرو و استفاده سپاه مهاجم از توپخانه، در نبرد چالدران (۸۹۳ ه‍.ق) دلیرانه جنگید ولی سپاه ایران شکست خورد و از بین رفت. کشته‌شدگان سپاه ایران که ۲۷ هزار تن تخمین زده شده‌اند در شهر اردبیل در کنار آرامگاه شیخ صفی‌الدین به خاک سپرده شدند. شایان ذکر است که مطابق شواهد تاریخی، سلیم علاقه و ارادت خاصی به ایران داشته و آن را سرزمینی مقدس می‌پنداشته و هنگام مخاطب قرار دادن سربازان خود، از آنان می‌خواهد که آهسته قدم بردارند، زیرا ایران سرزمین بزرگان است. ترکان عثمانی در این جنگ بخش نسبتاً بزرگی از کردستان را به اشغال خود درآوردند. اشغال بخش‌هایی از آذربایجان توسط عثمانی تا زمان شاه عباس اول ادامه داشت.[۶]

او در اشعار خود به شکست ایرانیان و فتح مصر اشاره دارد و می‌گوید:

لشکر از تخت ستانبول سوی ایران ساختمسرخ سر را غرقه خون ملامت ساختم
شد غلام همتم از جان و دل والی مصرتا لوای خسروی بر نه فلک افراختم[۷]

خانواده[ویرایش]

همسران

  • حفصه خاتون، (۱۴۷۷ بوسفر – ۱۹ مارس ۱۵۳۴ استانبول، در مقبره حفصه سلطان در مسجد سلطان سلیم دفن شد)
  • عایشه خاتون، (۱۵۷۶ کریمه – ۱۵۳۹ استانبول، در مسجد سلطان سلیم دفن شد) دختر منکلی گیرای خان کریمه بود.

پسران

دختران

  • گوهرخان سلطان، (در مقبره سلیم یکم در مسجد یاوز سلیم دفن شد) درسال ۱۵۰۹ با سلطانزاده اسفندیار‌اوغلو محمد پاشا ازدواج کرد.
  • خدیجه سلطان، (ترابزون ۱۴۹۶ – ۱۵۴۵ استانبول، در مقبره سلیم یکم در مسجد یاوز سلیم دفن شد) در سال ۱۵۱۱ با اسکندر پاشا و در سال ۱۵۱۷ با چوبان مصطفی پاشا ازدواج کرد.
  • حفصه سلطان، (ترابزون – ۱۰ ژوئیه ۱۵۳۸ استانبول، در مقبره سلیم یکم در مسجد یاوز سلیم دفن شد) در سال ۱۵۱۱ با داماد احمد پاشا و درسال ۱۵۲۲ با مصطفی پاشا ازدواج کرد.
  • بیخان سلطان، (ترابزون – ۱۵۵۷ استانبول، در مقبره سلیم یکم در مسجد یاوز سلیم دفن شد) در سال ۱۵۲۱ با فرهاد پاشا و در سال ۱۵۲۶ با محمد پاشا ازدواج کرد.
  • فاطمه سلطان، (ترابزون – ۱۵۷۰ استانبول، در مقبره قره احمد پاشا دفن شد) در سال ۱۵۲۳ با مصطفی پاشا و در سال ۱۵۳۲ با قره احمد پاشا ازدواج کرد.
  • شاه سلطان، (ترابزون – ۱۵۷۲ استانبول، در مقبره سلیم یکم در مسجد یاوز سلیم دفن شد) در سال ۱۵۲۳ با لطفی پاشا و در سال ۱۵۵۱ با شیخ مرکز افندی ازدواج کرد.

نگارخانه[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Hanefi Bostan, XV–XVI. Asırlarda Trabzon Sancağında Sosyal ve İktisadi Hayat, p. 67
  2. Ölçer, Cüneyt (1989). "Ottoman coinage during the reign of Yavuz Sultan Selim I, son of Bayezıd II".
  3. Mansel, Philip (2011). Constantinople: City of the World's Desire, 1453–1924. John Murray Press. p. PT42. ISBN 978-1-84854-647-9.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Ágoston, Gábor (2009). "Selim I". In Ágoston, Gábor; Bruce Masters (eds.). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Facts On File. pp. 511–513. ISBN 978-0-8160-6259-1.
  5. From Empire to Republic.
  6. سیوری، ایران عصر صفوی، 47.
  7. "آرشیو اسناد خطی دانشگاه استانبول". دانشگاه استانبول (به ترکی استانبولی).

منابع[ویرایش]