سری بالمر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خطوط مرئی طیف هیدروژن که در سری بالمر قرار دارند. چهار خط از خطوط بالمر در محدوده فرابنفش قرار می‌گیرند و قابل دیدن نیستند.

سری بالمر(به انگلیسی: Balmer series) یا خطوط بالمر(به انگلیسی: Balmer lines) در فیزیک اتمی نامگذاری است به یکی از شش دسته خطوط طیفی.

طول موج‌های سری بالمر ابتدا توسط یوهان بالمر و در سال ۱۸۸۵ و کاملاً نظری محاسبه شد.

خطوط این سری در مورد هیدروژن در طیف مرئی و فرابنفش قرار می‌گیرد و تابش آنها شامل تابشی است که الکترونی با عدد کوانتمی اصلی(n) ۳ یا بیشتر از آن به n=۲ بیاید و این اختلاف انرژی به صورت نور آزاد می‌شود.[۱]

معادله بالمر به صورت روبه رو است wavelength = 364.56*10^(-9)(meter)*n^(2)/n^(2)-2^(2)

تغییر ۲→۳ ۲→۴ ۲→۵ ۲→۶ ۲→۷ ۲→۸ ۲→۹ ۲→
نام H-α H-β H-γ H-δ H-ε H-ζ H-η
طول موج(nm)[۲] ۶۵۶٫۳ ۴۸۶٫۱ ۴۳۴٫۱ ۴۱۰٫۲ ۳۹۷٫۰ ۳۸۸٫۹ ۳۸۳٫۵ ۳۶۴٫۶
رنگ قرمز فیروزه‌ای آبی بنفش (فرابنفش) (فرابنفش) (فرابنفش) (فرابنفش)

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. C.R. Nave (2006). HyperPhysics: Hydrogen Spectrum. Georgia State University. Accessed March 1st, 2008.
  2. Eisberg and Resnick (1985). Quantum Physics. John Wiley and Sons. p. 97.