زباستیان کورتس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زباستیان کورتس
صدراعظم اتریش
دوره مسئولیت
۷ ژانویه ۲۰۲۰ – ۱۱ اکتبر ۲۰۲۱
رئیس‌جمهورالکساندر فن در بلن
پس ازبریگیته بیرلاین
پیش ازالکساندر شالنبرگ
دوره مسئولیت
۱۸ دسامبر ۲۰۱۷ – ۲۸ مه ۲۰۱۹
رئیس‌جمهورالکساندر فن در بلن
قائم‌مقامهاینتس-کریستیان اشتراخه از ۱۸ دسامبر ۲۰۱۷ تا ۲۲ مه ۲۰۱۹
هارتویگ لوگر از ۲۲ مه ۲۰۱۹ تا ۲۸ مه ۲۰۱۹
پس ازکریستیان کرن
پیش ازهارتویگ لوگر
رهبر حزب خلق اتریش
دوره مسئولیت
۱۵ مه ۲۰۱۷ – ۲۸ مه ۲۰۱۹
پس ازراینهولد میترلنر
وزیر امور خارجه اتریش
دوره مسئولیت
۱۶ دسامبر ۲۰۱۳ – ۱۸ دسامبر ۲۰۱۷
صدراعظمورنر فایمان
کریستیان کرن
پس ازمیشائل اشپیندلگر
پیش ازKarin Kneissl
اطلاعات شخصی
زاده۲۷ اوت ۱۹۸۶ ‏(۳۷ سال)
وین، اتریش
حزب سیاسیحزب خلق اتریش
شریک زندگیSusanne Thier[۱]
محل تحصیلدانشگاه وین
امضا

زِباستیان کورْتْس (به آلمانی: Sebastian Kurz) (زادهٔ ۲۷ اوت ۱۹۸۶) سیاستمدار اتریشی و صدراعظم پیشین اتریش. او از ژانویه ۲۰۲۰ تا ۹ اکتبر ۲۰۲۱ صدراعظم بود و در ۱۱ اکتبر ۲۰۲۱ تا ۶ دسامبر ۲۰۲۱ الکساندر شالنبرگ سمت صدراعظمی این کشور را بعد از کورتس بعهده داشت.[۲] کورتس پیشتر دسامبر ۲۰۱۷ تا مه ۲۰۱۹ نیز صدر اعظم بود. وی از اعضای حزب مردم اتریش و وزیر خارجه این کشور از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ بوده‌است.

کورتس در دیدار با حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، در تهران

وی در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۷، در سن ۳۱ سالگی صدراعظم اتریش شد. کورتس جوان‌ترین رئیس دولت در اروپا بوده‌است.[۳] پس از واقعه ایبیزا و بدنبال دادن رأی عدم اعتماد به دولت کورتس از جانب شورای ملی پارلمان اتریش، کورتس در ۲۷ مه ۲۰۱۹ از کار برکنار شد و فردای آن روز هارتویگ لوگر توسط الکساندر فان در بلن جانشین کورتس شد. شش روز بعد در تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۱۹ رئیس‌جمهور هارتویگ لوگر را بر کنار کرد و بریگیته بیرلاین را تا برگزاری انتخابات بعنوان صدراعظم اتریش اعلام کرد. تا ۷ ژانویه ۲۰۲۰ بریگیته بیرلاین صدراعظم این کشور بود و با برگزاری انتخابات اتریش، کورتس بار دیگر صدراعظم شد و در ۹ اکتبر ۲۰۲۱ به اتهام فساد مالی از سمت خود کناره‌گیری کرد و الکساندر شالنبرگ را به جای خود منصوب کرد و در ۱۱ اکتبر ۲۰۲۱ رئیس‌جمهور اتریش دولت شالنبرگ را به رسمیت شناخت.[۴][۵][۶][۷][۸]

زندگی[ویرایش]

کورتس متولد شهر وین، پایتخت اتریش است.[۹] او تنها فرزند خانواده است. پدرش مهندس و مادرش معلم دبیرستان است.[۱۰] وی در سال ۲۰۰۴ تحصیلات خود را به پایان رسانید و به خدمت دوره ضرورت رفت. در سال ۲۰۰۹ کورتس به ریاست شاخه جوانان حزب خلق اتریش رسید. وی همچنین بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ عضو شورای شهر وین نیز بود. در سال ۲۰۱۱ پستی مدیریتی در وزارت کشور اتریش به وی پیشنهاد شد و در نهایت در دسامبر سال ۲۰۱۳ به سمت وزیر خارجه این کشور رسید. وی را جوان‌ترین وزیر در تاریخ اتریش و جوان‌ترین وزیر خارجه در تاریخ جهان می‌دانند.[۱۱]

پیامدهای واقعه ایبیزا[ویرایش]

بدنبال واقعه ایبیزا و استعفای هاینتس-کریستیان اشتراخه، معاون صدراعظم اتریش که به فروپاشی دولت ائتلافی شامل دو حزب خلق اتریش و حزب آزادی اتریش منجر شد، در تاریخ ۲۷ مه ۲۰۱۹ پارلمان اتریش به دولت سباستین کورتس، صدراعظم این کشور، رای عدم اعتماد داد و او را که درگیر پرونده جنجالی فساد واقعه ایبیزا در دولت ائتلافی اتریش شده بود از کار برکنار کرد.[۱۲][۱۳] برکناری رسمی کابینه کورتس توسط رئیس‌جمهور الکساندر فن در بلن اجرا شد.[۱۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • همکاری‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Sebastian Kurz»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد
  1. "Sie will keine Brigitte Macron sein". Süddeutsche Zeitung. 16 October 2017. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  2. «اتریش صاحب اولین صدراعظم زن شد». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۱۶.
  3. «بازگشت راست افراطی به قدرت در اتریش». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷.
  4. AVISO: Morgen, 13:00 Uhr: Ernennung und Angelobung von Bundeskanzler Alexander Schallenberg durch Bundespräsident Alexander Van der Bellen Presseaussendung der Österreichischen Präsidentschaftskanzlei vom 10. Oktober 2021
  5. "Kabinett Kurz verliert Misstrauensabstimmung". orf.at (به آلمانی). Retrieved 2019-05-27.
  6. "Nationalrat spricht gesamter Bundesregierung das Misstrauen aus". www.parlament.gv.at (به آلمانی). Retrieved 2019-05-27.
  7. "Sebastian Kurz, Austrian Leader, Is Ousted in No-Confidence Vote". www.nytimes.com. Retrieved 2019-05-18.
  8. "Austrian Chancellor Kurz Ousted After Nationalists Turn on Him". www.bloomberg.com. Retrieved 2019-05-18.
  9. "Trauen Sie sich alles zu, Herr Kurz?" (به آلمانی). Krone. 17 December 2013. Archived from the original on 17 October 2017. Retrieved 17 October 2017.
  10. "So lange dauert es noch bis zu den Nationalratswahlen 2017". Kleine Zeitung (به آلمانی). 28 August 2017. Archived from the original on 16 October 2017. Retrieved 17 October 2017.
  11. «بازگشت راست افراطی به قدرت در اتریش». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷.
  12. Eddy، Melissa (۲۰۱۹-۰۵-۲۷). «Sebastian Kurz, Austrian Leader, Is Ousted in No-Confidence Vote» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۱۶.
  13. «Sebastian Kurz, Austrian chancellor, ousted by MPs after video row» (به انگلیسی). BBC News. ۲۰۱۹-۰۵-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۱۶.
  14. "Kurz Set to Become Austrian Chancellor, Backed by Nationalists". Bloomberg. 18 December 2017. Retrieved 18 December 2017.

پیوند به بیرون[ویرایش]