ریتودرین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ریتودرین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.comMicromedex Detailed Consumer Information
روش مصرف داروOral, parenteral
کد ATC
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینی~56%
نیمه‌عمر حذف1.7-2.6 hours
شناسه‌ها
  • 4-(2-((1R,2S)-1-hydroxy-1-(4-hydroxyphenyl)propan-2-ylamino)ethyl)phenol
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.043.512 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC17H21NO3
جرم مولی287.354 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O[C@H](c1ccc(O)cc1)[C@@H](NCCc2ccc(O)cc2)C
  • InChI=1S/C17H21NO3/c1-12(17(21)14-4-8-16(20)9-5-14)18-11-10-13-2-6-15(19)7-3-13/h2-9,12,17-21H,10-11H2,1H3/t12-,17-/m0/s1 ✔Y
  • Key:IOVGROKTTNBUGK-SJCJKPOMSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

ریتودرین (به انگلیسی: Ritodrine HCI)

رده درمانی: آگونیست بتا سمپاتیک

اشکال دارویی: قرص، آمپول

موارد مصرف[ویرایش]

ریتودرین برای جلوگیری اززایمان زودرس تجویز میشود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

این دارو به‌طور انتخابی‌گیرنده‌های بتاـ دو آدرنرژیک را تحریک وموجب شل شدن عضلات صاف رحم‌می‌گردد.

عوارض جانبی[ویرایش]

هیپرگلیسمی، سردرد، بی‌قراری، اضطراب، عصبانیت، تعریق، لرز، خواب‌آلودگی، رعشه، تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی، کسالت، نفخ، یبوست، اسهال، تغییر تعداد ضربان قلب مادر و جنین، فشارخون، دیس‌ریتمی، تپش قلب، درد قفسه سینه.

جستارهای وابسته[ویرایش]

سمپاتومیمتیک

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷