ریباویرین

ریباویرین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Virazole
نام‌های دیگر	1-(β-D-Ribofuranosyl)-1H-1,2,4-triazole-3-carboxamide
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a605018
رده‌بندی داروهای; بارداری	US: X; AU: X;
روش مصرف دارو	Liquid for inhalation; oral capsule and tablet
کد ATC	J05AB04 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	Ethical U.S. pharmaceutical; Not DEA-controlled.;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	45% oral (without food), about 76% with fatty meal
متابولیسم	Metabolized to 5'phosphates, de-riboside, and deriboside carboxylic acid
نیمه‌عمر حذف	12 days - Multiple Dose; 120-170 hours - Single Dose
دفع	10% fecal, remainder in urine (30% unchanged, remainder metabolites)
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 1-[(2R,3R,4S,5R)-3,4-dihydroxy-5-(hydroxymethyl)oxolan-2-yl]-1H-1,2,4-triazole-3-carboxamide;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	36791-04-5 ;
پاب‌کم CID	37542;
دراگ‌بنک	DB00811 ;
کم‌اسپایدر	34439 ;
UNII	49717AWG6K;
KEGG	D00423 ;
ChEMBL	ChEMBL1643 ;
NIAID ChemDB	000053;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID8023557 ;
ECHA InfoCard	100.164.587
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C8H12N4O5
جرم مولی	244.206 g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES c1nc(nn1[C@H]2[C@@H]([C@@H]([C@H](O2)CO)O)O)C(=O)N;
	InChI InChI=1S/C8H12N4O5/c9-6(16)7-10-2-12(11-7)8-5(15)4(14)3(1-13)17-8/h2-5,8,13-15H,1H2,(H2,9,16)/t3-,4-,5-,8-/m1/s1 ; Key:IWUCXVSUMQZMFG-AFCXAGJDSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

ریباویرین (به انگلیسی: ribavirin)

رده درمانی: داروهای ضد ویروس

اشکال دارویی: قرص و افشانه

موارد مصرف[ویرایش]

ریباویرین برای درمان هپاتیت C مزمن (HCV) به صورت خوراکی و در ترکیب با اینترفرون به کار می‌رود. همچنین ریباویرین استنشاقی در درمان عفونت‌های شدید دستگاه تنفسی تحتانی ناشی از ویروس سن سیشیال تنفسی (RSV) به کار می‌رود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

آنالوگ خوراکی گوانوزین با اثر ضد ویروسی علیه انواع ویروس‌های RNA و DNA. برای عفونت‌های HCV، ترکیب ریباویرین به علاوه اینترفرون پاسخ را در مقایسه با تک درمانی با اینترفرون بهبود می‌بخشد.

عوارض جانبی[ویرایش]

مهمترین عارضه ریباویرین آنمی وابسته به دوز است.عوارض دیگر آن اختلالات کلیوی، راش، خارش و تنگی نفس است

جستارهای وابسته[ویرایش]

هپاتیت

اینترفرون

منابع[ویرایش]

فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷