روغن جگر ماهی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روغن کبد ماهی (به انگلیسی: Cod liver oil)

رده درمانی: املاح و مواد ضروری بدن

اشکال دارویی: کپسول

موارد مصرف[ویرایش]

روغن کبد ماهی در پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی، سکته، دمانس و اسکیزوفرنی به کار می‌رود. اسیدهای چرب امگا- ۳ برای حفظ سلامت مغز، قلب، مفاصل، دستگاه گوارشی و بسیاری از اندام‌ها مفید هستند. در کودکان، به دلیل سطح بالای ویتامین D در روغن کبد ماهی کاد برای جلوگیری از نرمی استخوان‌ها و سایر علائم کمبود ویتامین مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

روغن کبد ماهی منبع غنی از اسیدهای چرب امگا – ۳ (ω-۳) شامل ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) بوده که جزء اسیدهای چرب ضروری می‌باشند. EPA و DHA در بدن به یکسری ترکیبات فعال شیمیایی به نام ایکوزانوئیدها تبدیل می‌شوند که در بسیاری از واکنشهای بیولوژیکی بدن نقش دارند:

این ماده خاصیت ضد التهابی داشته و مانع آزاد شدن ترکیباتی می‌گردد که در انعقاد پلاکتها و انقباض عروق نقش دارند و در نتیجه از خطر بروز سکته می‌کاهند. روغن ماهی می‌توانند از بروز یا پیشرفت دمانس، اسکیزوفرنی، افسردگی و رشد و تکامل مغزی نیز مؤثر باشد.

فایده دیگر روغن کبد ماهی مربوط به ویتامین E موجود در آن است. ویتامین E یک آنتی اکسیدان قوی است و بدن را از آسیب رادیکال‌های آزاد حفظ می‌کند. همچنین به فرایند اسیدهای چرب در بدن کمک می‌کند و سلامت موها و پوست را افزایش می‌دهد

عوارض جانبی[ویرایش]

تهوع، استفراغ، مسمومیت به دلیل مقدار زیاد ویتامین‌های A و D در آن. همچنین روغن کبد ماهی امکان دارد حاوی مواد مضری مثل جیوه و سموم محیطی (مانند آفت کشها) باشد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷