دشت ناور
| دشت ناوُر | |
|---|---|
| اطلاعات پایگاه | |
| موقعیت جغرافیایی | طول: ′۴۳–۴۱°۳۳ شمالی عرض: ′۴۶–۴۳°۶۷ شرقی |
| نام کشور | افغانستان  |
| استان | ولایت غزنی، شهرستان ناور در منتهی‌الیه شمالی دریاچه، بر روی و در پیرامون تپه قادگک، حدود ۶۰ کیلومتری غرب شهر غزنی. |
| بیشینهٔ تاریخی | پارینه‌سنگی زیرین (حدود ۱۰۰٫۰۰۰± ق. م)؛ پارینه‌سنگی میانی، ۳۰٫۰۰۰–۵۰٫۰۰۰ ق.م. سنگی(Lithic)[۱] |
| جمع‌آوری | انجمن بریتانیایی مطالعات افغانستان - ابزارهای سنگی |
| ساحهٔ کار | ۱۹۷۶ دوپری & دیویس - نقشه‌برداری |
دشت ناوُر یا دشت ناهور یک دریاچهٔ طبیعی نمکی به اندازهٔ حدود ۶۰ در ۱۵ کیلومتر، واقع در شهرستان ناور، ولایت غزنی در افغانستان است. در کناره‌های بیرونی شرقی و شمالی آن چندین پایگاه باستان‌شناسی متعلق به دورهٔ پارینه‌سنگی واقع است:
در شمت شرق آن، آثار متعلق به دورهٔ پارینه‌سنگی زیرین، و در سمت شمال آن آثار مربوط به دورهٔ پارینه‌سنگی میانی، که مشتمل بر تپهٔ سنگی بزرگی شامل بناهایی با پیشینهٔ نامعلوم است. سطح بیرونی این پایگاه‌ها با ابزار سنگی پوشیده شده‌است، که ۹۸٪ آن را آبسیدین (obsidian؛ سنگ آتشفشانی سیاه و شیشه‌مانند) تشکیل می‌دهد. این ابزار سنگی عبارتند از انواع ساطورها، تبرهای اولیه، و تیغه‌های ریز و خُرد، که برخی از آنها نشانه‌های دورهٔ پارینه‌سنگی زیرین را دارا هستند. بقیه شباهت‌هایی به صنعت به‌کاررفته در درهٔ کور بدخشان دارند.[۱]
پایگاه‌های باستان‌شناسی افغانستان از عصر سنگ
پارینه‌سنگی زیرین □
پارینه‌سنگی میانی ■
پارینه‌سنگی بالایی ▲
فراپارینه‌سنگی ○
نوسنگی •
شهر امروزی ◉
توجه: برای مشاهدهٔ موقعیت صحیح این پایگاه‌ها از تفکیک‌پذیری (resolution) ابعاد ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ و زوم %۱۰۰ در صفحهٔ نمایشگر خود استفاده کنید.
پایگاه‌ها و گنجینههای باستان‌شناسی افغانستان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فهرست پایگاه‌های باستان‌شناسیِ افغانستان (عنوان فرانسوی: Catalogue des sites archeologiques d'Afghanistan/عنوان انگلیسی: Archaeological gazetteer of Afghanistan)، جلد اول و دوم، نوشتهٔ وارویک بال (Warwick Ball)، انتشارات Editions Recherche sur les civilisations، پاریس، ۱۹۸۲، ISBN 2-86538-040-8.
- بناهای افغانستان: تاریخ، باستان‌شناسی و معماری (عنوان انگلیسی: The Monuments of Afghanistan: History. Archaeology and Architecture)، نوشتهٔ وارویک بال (Warwick Ball)، انتشارات I.B. TAURIS، نیویورک، ۲۰۰۸، شابک ۹۷۸-۱-۸۵۰۴۳-۴۳۶-۸.
- 'دشت ناوُر'، دانشنامۀ آریانا، بازدید در تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۱۱.
مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]
- Fussman, G. 1974b. 'Documents épigraphiques Kouchans'. Bulletin de l'Ecole Français d'Extrȇme Orient 61: 1-77.
- Davary, G.D. and Humbach, H. 1976. Die Baktrische Inschrift IDN 1 von Dasht-e Nawur (Afghanistan). Wiesbaden.
- Davis, R.S. and Dupree, L. 1977. 'Prehistoric survey in central Afghanistan'. Journal of Field Archaeology 4, 2: 139-148.
- Cribb in Alram, M. and Klimburg-Salter, D. 1999. Coins, Art, and Chronology: Essays on the pre-Islamic history of the Indo-Iranian borderlands, Vienna.