درن (جراحی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
درن گذاری جهت تخلیه خونابه پس از انجام عمل جراحی (درن با سیستم بسته)

درن (به انگلیسی: Drain) وسیله‌ای متنوع جهت تخلیه ترشحات در انواع جراحی بوده و اساس کارش بمانند دستگاه ساکشن است.[۱][۲]

مزایا[ویرایش]

  • جلوگیری از تجمع ترشحات (خونابه، چرک و سایر عوامل مؤثر در عفونت)
  • جلوگیری از به‌وجود آمدن حفره هوایی (وجود فضای مرده)
  • جهت نمونه‌گیری از ترشحات

انواع درن[ویرایش]

  1. درن با سیستم تخلیه‌ای بسته
  2. درن با سیستم تخلیه‌ای باز

درن باسیستم بسته[ویرایش]

در این روش، منبع جمع‌آوری ترشحات به مکان اصلی (بافت) متصل بوده و می‌توان میزان ترشحات را اندازه‌گیری کرد. به‌دلیل بسته بودن سیستم، مسیر انتقال ترشحات از بافت به منبع، سترون می‌باشد و این موضوع باعث کاهش عفونت‌زایی خواهد شد.

  • هموواگ
  • لوله T

درن باسیستم باز[ویرایش]

در این روش درن با پانسمان و گاز در تماس می‌باشد، درنتیحه احتمال ایجاد عفونت در آن به مقدار زیادی بالا خواهد بود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • انتظار،صمد.لطفی،مژگان.راهنمای جامع اتاق عمل.چاپ ششم،نشر جامعه‌نگر.شابک:١-٠-٥-٩٤٨٠٥-٩٦٤
  1. درن‌های مورد استفاده در جراحی
  2. «مزایای استفاده از درن در جراحی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ مارس ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۹ مارس ۲۰۱۳.