دبیرستان سلطانی (شیراز)

مختصات: ۲۹°۳۷′۰۹″شمالی ۵۲°۳۱′۲۳″شرقی / ۲۹٫۶۱۹۱۹۰۱°شمالی ۵۲٫۵۲۳۰۳۹۴°شرقی / 29.6191901; 52.5230394
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دبیرستان سلطانی شیراز
نامدبیرستان سلطانی شیراز
کشورایران
استاناستان فارس
شهرستانشیراز
اطلاعات اثر
نام‌های دیگردبیرستان ملاصدرا
کاربریآموزشی
دیرینگیدوره قاجاریه
دورهٔ ساخت اثردوره قاجاریه

دبیرستان سلطانی سازه‌ای مربوط به دوره قاجاریه است و در ابتدا توسط (خانم) سلطان حاجیه وقف و ساخته شده‌است. محل آن نرسیده به مسجد مشیر شیراز، کنار باربند مشیر بود. سپس در دوران پهلوی با زحمات مولایی مدیر وقت و علی‌محمد کامرانی معاول اول با جمع‌آوری شهریه‌های آن زمان (مبلغ ۶۸۰ ریال شهریه که مبلغ ۸۰ ریال برای اداره ارسال و مابقی هزینه دبیرستان) تأمین می‌گردید. شایان ذکر است هرکس نداشت پرداختی صورت نمی‌گرفته. زمین جدیدی واقع در خیابان ذوالانوار مشیر غربی هفت شیراز خریداری و دبیرستانی در دو طبقه بسیار بزرگ برای کلاسهای ۷ تا ۱۲ دبیرستان نظام قدیم دوره پهلوی در سه رشته ریاضی - تجربی - انسانی و محوطه بسیار بزرگ دارای ۲ زمین والیبال ۱ زمین بسکتبال و یک زمین پرش و یک دستگاه ژیمناستیک و یک فضای بزرگ درختکاری شده کارگاه عکاسی - گریم - الکترونیک - آهنگری - بازیگری و … ساخته شد. متأسفانه پس از انقلاب ۱۳۵۷ ه‍.ش ایران بدون در نظر گرفتن واقف اولیه نام آن به دبیرستان ملاصدرا تغییر یافت.[۱]

تاریخچه[ویرایش]

در یک محله قدیمی شیراز به نام سنگ سیاه، مجموعه بناهای تاریخی با عنوان مشیر وجود دارد که در میان اغلب گردشگران تنها مسجد مشیر شناخته شده‌است که آن هم در ساعات غیر نماز بسته‌است!

در دوره قاجاریه خاندان‌های بزرگی در شیراز اقامت داشتند که هر یک از طرف حکومت وقت در منطقه‌ای مستقر و به امورات آن منطقه را رسیدگی می‌کردند. یکی از این خاندان‌ها خاندان مشیر بود که علاوه بر بناهای تاریخی به یادگار مانده امروز یکی دو خیابان نیز به نام این خاندان می‌باشد.

خاندان مشیر در محله سنگ سیاه مستقر بودند و در این محله ابوالحسن خان مشیر مجموعه‌ای می‌سازد. مسجد مشیر معروف‌ترین آنها است که از خاندان مشیر در شیراز به یادگار مانده‌است.

از این مجموعه می‌توان از سقاخانه و حسینیه یاد کرد ساعت معروف این بناها همچنان موجود است. از سقاخانه با آن نقاشی قهوه‌خانه‌ای معروف امروزه یک بنای بی‌رونق برجای مانده که کاشی‌های آن در طول زمان به سرقت رفته‌است. حسینیه مشیر نیز این روزها به مخروبه تبدیل شده‌است. پس مرگ ابوالحسن‌خان مشیر املاکش میان فرزندانش تقسیم می‌شود که حسینیه به یکی از فرزندانش به نام سلطان حاجیه می‌رسد که با پسر میرزا هادی از خاندان معدل ازدواج کرده بوده‌است. سلطان حاجیه ارثیه پدری را وقف می‌کند و به حمت کرامت‌الله مشیری با تأمین بودجه از موقوفات سلطان حاجیه در سال ۱۳۰۶ خورشیدی کاربری ساختمان تغییر و دبیرستانی با نام سلطانی متولد می‌گردد.[۲][۳][۴]

سرانجام ساختمان قدیمی[ویرایش]

ساختمان قدیمی به شکل تقریباً مخروبه در اختیار سازمان میراث فرهنگی بوده و نگهداری و مرمت آن به عهده این سازمان است که تاکنون ۱۴۰۰ خورشیدی اقدامی صورت نگرفته‌است.

سرانجام ساختمان جدید[ویرایش]

در ۱۳۹۱ ه‍.ش بنای دوم این دبیرستان واقع خیابان ذوالانوار کوچه هفت مشیر غربی تخریب و بنای جدید با جداسازی حیاط بسیار بزرگ ساخته شد.

نگاره‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «دبیرستان سلطانی شیراز». شیراز گشت. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۲۴.
  2. «بافت تاریخی شیراز و مخروبه‌ای به نام حسینیه «مشیر» + تصاویر- اخبار استانها - اخبار تسنیم - Tasnim». خبرگزاری تسنیم - Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۰۶.
  3. «دبیرستان سلطانی شیراز - دیکشنری آنلاین آبادیس» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). Abadis Dictionary. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۰۶.[پیوند مرده]
  4. «دبیرستان سلطانی را بهتر بشناسید». سلطان سفر. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۰۶.