دارآباد (رود)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رودخانهٔ دارآباد شرقی‌ترین رودی است که از رشته کوه توچال وارد تهران می‌شود.[۱]

مسیر[ویرایش]

این رود در شمال شرقی شهر تهران از یال رشته کوه توچال و قلل پیازچال سرچشمه گرفته و به سوی شرق مانند لزون، سیاهبند، چپدره، و دارآباد و درهای شمال غربی-جنوب شرقی در شرق قلهٔ پیازچال حرکت کرده، و به آبهای درازلش و چشمه‌های سیردورو پیوسته و از درهٔ فراخسینه وارد روستای دارآباد می‌شود. این رود پس از آبیاری باغهای دارآباد، لارک، ازگل، و چند کشتزار که در گذشته بسیار بوده‌اند وارد رودخانه و مسیلی بسیار پهناور می‌شود و پس از عبور از زیر پل پهناور، بزرگراه بابایی و لویزان حسین‌آباد مبارک‌آباد شمس‌آباد و گذر از زیر بزرگراه رسالت. به مسیل باختر می‌ریزد.

وجه تسمیه[ویرایش]

اطراف این رودخانه به دلیل وجود رطوبت زیاد در گذشته مکانی پر از درختهای طبیعی بودهاست. دار واژهای پهلوی به معنای درخت، چوب، الوار، تیر بام، و … بودهاست و هنوز هم در برخی از مناطق فارسیزبان و حتی برخی زبانهای غیر فارسی مانند عربی از این واژه استفاده می‌شود، زیرا اصل این واژه هندواروپایی بوده و با کلماتی مانند Tree در انگلیسی هم ریشه است. اصطلاح «دار و درخت» هم از همین‌جا برداشت شدهاست. دارآباد به معنای مکانی پر از درخت است.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. http://article.tebyan.net/125793/آخر-سربالایی-های-تهران. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  2. https://web.archive.org/web/20180123072253/http://www.7khan.org/?p=2458. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۸. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)